- ὁ γοῦν Ὅμηροσ τοῦτο αὐτῶν μάλιστα θαυμάζοντα πεποίηκε τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὰσ μαρμαρυγὰσ τῶν ποδῶν θεώμενον. (Lucian, De saltatione, (no name) 13:4)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 13:4)
- μαρμαρυγὰσ θηεῖτο ποδῶν, θαύμαζε δὲ θυμῷ, καίπερ ἔχων πολλὰ τὰ περιέλκοντα καὶ δυνάμενοσ εἰπεῖν κήδεά μοι καὶ μᾶλλον ἐνὶ φρεσὶν ἤπερ ἀοιδαί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 11 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 11 2:1)
- ὅλον γὰρ ἐκεῖνον τὸν ἐνιαυτὸν ὠχρὸσ μὲν ὁ κύκλοσ καὶ μαρμαρυγὰσ οὐκ ἔχων ἀνέτελλεν, ἀδρανὲσ δὲ καὶ λεπτὸν ἀπ’ αὐτοῦ κατῄει τὸ θερμόν, ὥστε τὸν μὲν ἀέρα δνοφερὸν καὶ βαρὺν ἀσθενείᾳ τῆσ διακρινούσησ αὐτὸν ἀλέασ ἐπιφέρεσθαι, τοὺσ δὲ καρποὺσ ἡμιπέπτουσ καὶ ἀτελεῖσ ἀπανθῆσαι καὶ παρακμάσαι διά τὴν ψυχρότητα τοῦ περιέχοντοσ, μάλιστα δὲ τὸ Βρούτῳ γενόμενον φάσμα τὴν Καίσαροσ ἐδήλωσε σφαγὴν οὐ γενομένην θεοῖσ ἀρεστήν ἦν δὲ τοιόνδε. (Plutarch, Caesar, chapter 69 4:1)
(플루타르코스, Caesar, chapter 69 4:1)
- βίᾳ διωθοῦσαν καὶ τήκουσαν, πῦρ μὲν ἁθρόον καὶ ὕδωρ, ὃ δάκρυον καλοῦμεν, ἐκεῖθεν ἐκχέουσαν, αὐτὴν δὲ οὖσαν πῦρ ἐξ ἐναντίασ ἀπαντῶσαν, καὶ τοῦ μὲν ἐκπηδῶντοσ πυρὸσ οἱο͂ν ἀπ’ ἀστραπῆσ, τοῦ δ’ εἰσιόντοσ καὶ περὶ τὸ νοτερὸν κατασβεννυμένου, παντοδαπῶν ἐν τῇ κυκήσει ταύτῃ γιγνομένων χρωμάτων, μαρμαρυγὰσ μὲν τὸ πάθοσ προσείπομεν, τὸ δὲ τοῦτο ἀπεργαζόμενον λαμπρόν τε καὶ στίλβον ἐπωνομάσαμεν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 328:1)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 328:1)
- περὶ αὐτὴν τὴν ἀκρόπολιν ὀρειχάλκῳ μαρμαρυγὰσ ἔχοντι πυρώδεισ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 70:1)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 70:1)