Ancient Greek-English Dictionary Language

μαθηατικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μαθηατικός

Structure: μαθηατικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from ma/qhma

Sense

  1. scientific, esp. mathematical
  2. (substantive) mathematics

Examples

  • ἐν δὲ τοῖσ κατὰ Βάρρωνα τὸν φιλόσοφον χρόνοισ, ἄνδρα Ῥωμαίων ἐν ἱστορίᾳ βυβλιακώτατον, ἦν Ταρούτιοσ ἑταῖροσ αὐτοῦ, φιλόσοφοσ μὲν ἄλλωσ καὶ μαθηματικόσ, ἁπτόμενοσ δὲ τῆσ περὶ τὸν πίνακα μεθόδου θεωρίασ ἕνεκα καὶ δοκῶν ἐν αὐτῇ περιττὸσ εἶναι. (Plutarch, chapter 12 3:1)
  • Σέλευκοσ ὁ μαθηματικὸσ κινῶν καὶ οὗτοσ τὴν γῆν ἀντικόπτειν αὐτῆσ τῇ δίνῃ φησὶ καὶ τῇ κινήσει τὴν περιστροφὴν τῆσ σελήνησ· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 3, 6:1)
  • ἐπεὶ καὶ τοῦτ’ ἄν τισ σκέψαιτο, διὰ τί δὴ μαθηματικὸσ μὲν παῖσ γένοιτ’ ἄν, σοφὸσ δ’ ἢ φυσικὸσ οὔ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 6 62:2)
  • ἔστι γὰρ ὁ φιλόσοφοσ ὥσπερ ὁ μαθηματικὸσ λεγόμενοσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 4 23:2)
  • ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ μαθηματικὸσ χρῆται τοῖσ κοινοῖσ ἰδίωσ, καὶ τὰσ τούτων ἀρχὰσ ἂν εἰή θεωρῆσαι τῆσ πρώτησ φιλοσοφίασ. (Aristotle, Metaphysics, Book 11 53:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION