Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

λυτικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: λυτικός λυτική λυτικόν

Structure: λυτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: lu/w

Sense

  1. refutative

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative λυτικός λυτική λυτικόν
Genitive λυτικοῦ λυτικῆς λυτικοῦ
Dative λυτικῷ λυτικῇ λυτικῷ
Accusative λυτικόν λυτικήν λυτικόν
Vocative λυτικέ λυτική λυτικόν
DualN/A/V λυτικώ λυτικᾱ́ λυτικώ
G/D λυτικοῖν λυτικαῖν λυτικοῖν
PluralNominative λυτικοί λυτικαί λυτικά
Genitive λυτικῶν λυτικῶν λυτικῶν
Dative λυτικοῖς λυτικαῖς λυτικοῖς
Accusative λυτικούς λυτικᾱ́ς λυτικά
Vocative λυτικοί λυτικαί λυτικά
Positive Comparative Superlative
Adjective λυτικός λυτικοῦ λυτικώτερος λυτικωτεροῦ λυτικώτατος λυτικωτατοῦ
Adverb λυτικώς λυτικώτερον λυτικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Σωσίβιοσ δ’ ὁ λυτικὸσ προθεὶσ τὰ ἔπη· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 851)
  • νῦν οὖν οὕτω τεταγμένων ὁ Νέστωρ φαίνεται τῶν μὲν λοιπῶν πρεσβυτῶν μόνοσ τὸ δέπασ ἀμογητὶ ἀείρων ταῦτα καὶ ὁ θαυμάσιοσ λυτικὸσ Σωσίβιοσ, ὃν οὐκ ἀχαρίτωσ διέπαιξε διὰ τὰσ πολυθρυλήτουσ ταύτασ καὶ τὰσ τοιαύτασ λύσεισ Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλάδελφοσ βασιλεύσ, λαμβάνοντοσ γὰρ αὐτοῦ σύνταξιν βασιλικήν, μεταπεμψάμενοσ τοὺσ ταμίασ ἐκέλευσεν, ἐὰν παραγένηται ὁ Σωσίβιοσ ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῆσ συντάξεωσ, λέγειν αὐτῷ ὅτι ἀπείληφε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 85 2:2)

Synonyms

  1. refutative

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION