뜻

1. 해, 년

1. a year
2. that make up the year

예문

• τοῦ δ’ οὔτιν’ ὑπέρτερον ἄλλον ὀίω, νόσφιν γ’ Ἡρακλῆοσ, ἐπελθέμεν, εἴ κ’ ἔτι μοῦνον αὖθι μένων λυκάβαντα μετετράφη Αἰτωλοῖσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 4:23)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 4:23)

• εἰσ τὸν αὐτὸν ἐν τῷ Σωσθενίῳ Καρικὸσ Αἰμιλιανὸσ, Ιωἄννησ τε σὺν αὐτῷ, Ῥουφῖνοσ Φαρίησ, Ἀγαθίησ Ἀσίησ, τέτρατον, ἀγγελίαρχε, νόμων λυκάβαντα λαχόντεσ, ἄνθεσαν εἰσ σέ, μάκαρ, τὴν σφετέρην γραφίδα, αἰτοῦντεσ τὸν ἔπειτα καλὸν χρόνον· (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 351)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 1, chapter 351)

• ὤμοσα γὰρ λυκάβαντα μένειν ἀπάνευθεν ἐκείνησ· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 256 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 256 1:1)

• ἠίθεον χαρίεντα, τὸν ἡρ́πασε μόρσιμοσ αἶσα, οἱᾶ́ τε ἀγλαόμορφον ἀπὸ χθονὸσ ἔρνοσ ἀήτησ, εἰκοσικαιτέτρατον βιότου λυκάβαντα περῶντα· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 343 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 343 1:1)

• οὐ γὰρ ὅλον λυκάβαντα διήνυσασ ἄγχι συνεύνου, ἀλλ’ ἑκκαιδεκέτιν, φεῦ, κατέχει σε τάφοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 600 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 600 1:1)

유사 형태

• λυκάβαντα (5)
• λυκάβαντας (4)
• λυκάβαντος (3)
• Λυκαβηττὸν (3)
• Λυκαβηττός (1)
• λυκάβαντες (1)
• λυκαβαντίδας (1)
• λυκάβας (1)
• λυκάβαντι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.