뜻

1. 대식하는, 식욕이 왕성한, 소비하는

1. very greedy, gluttonous

예문

• καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηρος πολυφάγον καὶ λαίμαργον παραδίδωσιν ὅταν λέγῃ: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 31)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 31)

• Μάξιμος δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Λαίμαργος, στρατηγὸς πεμφθεὶς καὶ παραγενόμενος ἐπὶ τὸν τόπον, ἰδὼν τὸ τρόπαιον τὸν οἰωνὸν ἀσμένως ἐδέξατο: (Plutarch, Parallela minora, section 3 2:2)

  (플루타르코스, Parallela minora, section 3 2:2)

• Μάιος δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Λαίμαργος, στρατηγὸς πεμφθεὶς καὶ παραγενόμενος ἐπὶ τὸν τόπον, ἰδὼν τὸ τρόπαιον, τὸν οἰωνὸν ἀσμένως ἐδέξατο: (Plutarch, Parallela minora, section 3 6:2)

  (플루타르코스, Parallela minora, section 3 6:2)

• ἐφ ὧν οὖν ζῳών φύσει λαιμάργων ὑπαρχόντων ἥ τ εὐρυχωρία τοῦ στόματός ἐστι δαψιλὴς ἥ τε τῆς γαστρὸς θέσις ἐγγύς, ὡς ἐπὶ συνόδοντός τε καὶ χάννης, οὐδὲν θαυμαστόν, ὅταν ἱκανῶς πεινάσαντα διώκῃ τι τῶν μικροτέρων ζῳών, εἶτ ἤδη πλησίον ᾖ τοῦ συλλαβεῖν, ἀνατρέχειν ἐπειγούσης τῆς ἐπιθυμίας εἰς τὸ στόμα τὴν γαστέρα. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 839)

  (갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 839)

• ἐς βαθὺν ἥλατο Νεῖλον ἀπ ὀφρύος ὀξὺς ὁδίτης, ἡνίκα λαιμάργων εἶδε λύκων ἀγέλην. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2521)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2521)

유사 형태

• λαιμαργίας (10)
• λαιμαργία (3)
• λαιμάργων (2)
• Λαίμαργος (2)
• λαίμαργον (1)
• λαιμαργίαν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.