뜻

1. 대식하는, 식욕이 왕성한, 소비하는

1. very greedy, gluttonous

예문

• καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηροσ πολυφάγον καὶ λαίμαργον παραδίδωσιν ὅταν λέγῃ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 31)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 31)

• Μάξιμοσ δὲ ὁ ἐπικληθεὶσ Λαίμαργοσ, στρατηγὸσ πεμφθεὶσ καὶ παραγενόμενοσ ἐπὶ τὸν τόπον, ἰδὼν τὸ τρόπαιον τὸν οἰωνὸν ἀσμένωσ ἐδέξατο· (Plutarch, Parallela minora, section 3 2:2)

  (플루타르코스, Parallela minora, section 3 2:2)

• Μάιοσ δὲ ὁ ἐπικληθεὶσ Λαίμαργοσ, στρατηγὸσ πεμφθεὶσ καὶ παραγενόμενοσ ἐπὶ τὸν τόπον, ἰδὼν τὸ τρόπαιον, τὸν οἰωνὸν ἀσμένωσ ἐδέξατο· (Plutarch, Parallela minora, section 3 6:2)

  (플루타르코스, Parallela minora, section 3 6:2)

• ἐφ’ ὧν οὖν ζῳών φύσει λαιμάργων ὑπαρχόντων ἥ τ’ εὐρυχωρία τοῦ στόματόσ ἐστι δαψιλὴσ ἥ τε τῆσ γαστρὸσ θέσισ ἐγγύσ, ὡσ ἐπὶ συνόδοντόσ τε καὶ χάννησ, οὐδὲν θαυμαστόν, ὅταν ἱκανῶσ πεινάσαντα διώκῃ τι τῶν μικροτέρων ζῳών, εἶτ’ ἤδη πλησίον ᾖ τοῦ συλλαβεῖν, ἀνατρέχειν ἐπειγούσησ τῆσ ἐπιθυμίασ εἰσ τὸ στόμα τὴν γαστέρα. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 839)

  (갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 839)

• ἐσ βαθὺν ἥλατο Νεῖλον ἀπ’ ὀφρύοσ ὀξὺσ ὁδίτησ, ἡνίκα λαιμάργων εἶδε λύκων ἀγέλην. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2521)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2521)

유사 형태

• λαιμαργίας (10)
• λαιμαργία (3)
• λαιμάργων (2)
• Λαίμαργος (2)
• λαίμαργον (1)
• λαιμαργίαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.