Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κυματόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κυματόω κυματώσω

Structure: κυματό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ku=ma

Sense

  1. to cover with waves
  2. to be raised or to rise in waves

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυμάτω κυμάτοις κυμάτοι
Dual κυμάτουτον κυμάτουτον
Plural κυμάτουμεν κυμάτουτε κυμάτουσιν*
SubjunctiveSingular κυμάτω κυμάτοις κυμάτοι
Dual κυμάτωτον κυμάτωτον
Plural κυμάτωμεν κυμάτωτε κυμάτωσιν*
OptativeSingular κυμάτοιμι κυμάτοις κυμάτοι
Dual κυμάτοιτον κυματοίτην
Plural κυμάτοιμεν κυμάτοιτε κυμάτοιεν
ImperativeSingular κυμᾶτου κυματοῦτω
Dual κυμάτουτον κυματοῦτων
Plural κυμάτουτε κυματοῦντων, κυματοῦτωσαν
Infinitive κυμάτουν
Participle MasculineFeminineNeuter
κυματων κυματουντος κυματουσα κυματουσης κυματουν κυματουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυμάτουμαι κυμάτοι κυμάτουται
Dual κυμάτουσθον κυμάτουσθον
Plural κυματοῦμεθα κυμάτουσθε κυμάτουνται
SubjunctiveSingular κυμάτωμαι κυμάτοι κυμάτωται
Dual κυμάτωσθον κυμάτωσθον
Plural κυματώμεθα κυμάτωσθε κυμάτωνται
OptativeSingular κυματοίμην κυμάτοιο κυμάτοιτο
Dual κυμάτοισθον κυματοίσθην
Plural κυματοίμεθα κυμάτοισθε κυμάτοιντο
ImperativeSingular κυμάτου κυματοῦσθω
Dual κυμάτουσθον κυματοῦσθων
Plural κυμάτουσθε κυματοῦσθων, κυματοῦσθωσαν
Infinitive κυμάτουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κυματουμενος κυματουμενου κυματουμενη κυματουμενης κυματουμενον κυματουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυματώσω κυματώσεις κυματώσει
Dual κυματώσετον κυματώσετον
Plural κυματώσομεν κυματώσετε κυματώσουσιν*
OptativeSingular κυματώσοιμι κυματώσοις κυματώσοι
Dual κυματώσοιτον κυματωσοίτην
Plural κυματώσοιμεν κυματώσοιτε κυματώσοιεν
Infinitive κυματώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κυματωσων κυματωσοντος κυματωσουσα κυματωσουσης κυματωσον κυματωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυματώσομαι κυματώσει, κυματώσῃ κυματώσεται
Dual κυματώσεσθον κυματώσεσθον
Plural κυματωσόμεθα κυματώσεσθε κυματώσονται
OptativeSingular κυματωσοίμην κυματώσοιο κυματώσοιτο
Dual κυματώσοισθον κυματωσοίσθην
Plural κυματωσοίμεθα κυματώσοισθε κυματώσοιντο
Infinitive κυματώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κυματωσομενος κυματωσομενου κυματωσομενη κυματωσομενης κυματωσομενον κυματωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυμᾶτουν ἐκυμᾶτους ἐκυμᾶτουν*
Dual ἐκυμάτουτον ἐκυματοῦτην
Plural ἐκυμάτουμεν ἐκυμάτουτε ἐκυμᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυματοῦμην ἐκυμάτου ἐκυμάτουτο
Dual ἐκυμάτουσθον ἐκυματοῦσθην
Plural ἐκυματοῦμεθα ἐκυμάτουσθε ἐκυμάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ συνταράσσων τὸ κῦτοσ τῆσ θαλάσσησ, ἤχουσ κυμάτων αὐτῆσ. ταραχθήσονται τὰ ἔθνη, (Septuagint, Liber Psalmorum 64:8)
  • σὺ δεσπόζεισ τοῦ κράτουσ τῆσ θαλάσσησ, τὸν δὲ σάλον τῶν κυμάτων αὐτῆσ σὺ καταπραΰνεισ. (Septuagint, Liber Psalmorum 88:10)
  • ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ θάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆσ, καὶ κατεκαλύφθη. (Septuagint, Liber Ieremiae 28:42)
  • καθάπερ γὰρ προβλῆτεσ λιμένων πύργοι τὰσ τῶν κυμάτων ἀπειλὰσ ἀνακόπτοντεσ γαληνὸν παρέχουσι τοῖσ εἰσπλέουσι τὸν ὅρμον, (Septuagint, Liber Maccabees IV 13:6)
  • ὅτε, εἰ καὶ παντάπασιν ἠπειρώτησ καὶ ἀπειρόπλουσ τισ εἰή, πάντωσ ἂν ἐθελήσειε καὶ αὐτὸσ ἐμβῆναι καὶ περιπλεῦσαι καὶ πολὺ ἀπὸ τῆσ γῆσ ἀποσπάσαι, καὶ μάλιστα εἰ βλέποι τὴν μὲν αὔραν κούφωσ ἐπουριάζουσαν τὴν ὀθόνην, τὴν δὲ ναῦν προσηνῶσ τε καὶ λείωσ ἐπ’ ἄκρων ἠρέμα διολισθάνουσαν τῶν κυμάτων. (Lucian, De Domo, (no name) 12:2)

Synonyms

  1. to cover with waves

  2. to be raised or to rise in waves

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION