Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κορυνήτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: κορυνήτης κορυνήτου

Structure: κορυνητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from koru/nh

Sense

  1. a club-bearer, mace-bearer

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative κορυνήτης κορυνήτᾱ κορυνῆται
Genitive κορυνήτου κορυνήταιν κορυνητῶν
Dative κορυνήτῃ κορυνήταιν κορυνήταις
Accusative κορυνήτην κορυνήτᾱ κορυνήτᾱς
Vocative κορυνῆτα κορυνήτᾱ κορυνῆται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ πρῶτον μὲν ἐν τῇ Ἐπιδαυρίᾳ Περιφήτην, ὅπλῳ χρώμενον κορύνῃ καὶ διὰ τοῦτο Κορυνήτην ἐπικαλούμενον, ἁπτόμενον αὐτοῦ καὶ κωλύοντα προάγειν συμβαλὼν ἀπέκτεινεν· (Plutarch, chapter 8 1:1)
  • τοῖσι δ’ Ἐρευθαλίων πρόμοσ ἵστατο ἰσόθεοσ φὼσ τεύχε’ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτοσ δίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτην ἄνδρεσ κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκεσ οὕνεκ’ ἄρ’ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ, ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγασ. (Homer, Iliad, Book 7 14:2)
  • πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον Κορυνήτην, χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ τοὺσ παριόντασ ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ τὸν ἐν Ἰσθμῷ κατοικοῦντα Σίνιν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 59 2:1)

Synonyms

  1. a club-bearer

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION