κόριον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κόριον
κόριου
Structure:
κορι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: ko/rh의 지소사
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἰδοὺ ἐπὶ πρόσωπον τῆσ ἐρήμου λεπτὸν ὡσεὶ κόριον λευκόν, ὡσεὶ πάγοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. (Septuagint, Liber Exodus 16:14)
- καὶ ἐπωνόμασαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ ὄνομα αὐτοῦ, μάν. ἦν δὲ ὡσεὶ σπέρμα κορίου λευκόν, τὸ δὲ γεῦμα αὐτοῦ ὡσ ἐγκρὶσ ἐν μέλιτι. (Septuagint, Liber Exodus 16:31)
- τὸ δὲ μάννα ὡσεὶ σπέρμα κορίου ἐστί, καὶ τὸ εἶδοσ αὐτοῦ εἶδοσ κρυστάλλου. (Septuagint, Liber Numeri 11:7)
- "πετασώδη τὴν τῶν σπερμάτων ἀπείληφε φύσιν ἄννησον, μάραθον, σταφυλῖνοσ, καυκαλίσ, κώνειον, κόριον, σκίλλα, ἣν ἔνιοι μυηφόνον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 12 2:2)
- "ἧσ ἐρᾶν προσποιησάμενοσ οὕτω διέθηκεν ὥστε τὸν μὲν ἄνδρα αὐτῆσ καὶ τοὺσ υἱοὺσ πτωχοὺσ ἐποίησεν, αὑτὸν δὲ ἀντὶ καπήλου μυροπώλην ἀπέδειξεν οὕτωσ ἐρωτικῶσ τὸ κόριον μετεχειρίζετο τῆσ ἡλικίασ αὐτῆσ ἀπολαύων, ἧσ ῥᾷον τοὺσ ὀδόντασ ἀριθμῆσαι, ὅσῳ ἐλάττουσ ἦσαν, ἢ τῆσ χειρὸσ τοὺσ δακτύλουσ, καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 95 1:8)
- νῦν μὰν ὦ κόριον, νῦν αὐτόγα νεῖν κε μάθοιμι, αἴκά τισ σὺν ναῒ πλέων ξένοσ ὧδ’ ἀφίκηται, ὡσ εἰδῶ, τί ποθ’ ἁδὺ κατοικεῖν τὸν βυθὸν ὔμμιν. (Theocritus, Idylls, 30)
- ἐν δὲ τῇ μάχῃ ταύτῃ Λευκίου τοῦ στρατηγοῦ τελευτήσαντοσ Μάνιον ἐπικατέστησαν τὸν Κόριον. (Polybius, Histories, book 2, chapter 19 8:2)