Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κλοπαῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλοπαῖος κλοπαῖη κλοπαῖον

Structure: κλοπαι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kle/ptw

Sense

  1. stolen

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κλοπαῖος κλοπαίᾱ κλοπαῖον
Genitive κλοπαίου κλοπαίᾱς κλοπαίου
Dative κλοπαίῳ κλοπαίᾱͅ κλοπαίῳ
Accusative κλοπαῖον κλοπαίᾱν κλοπαῖον
Vocative κλοπαῖε κλοπαίᾱ κλοπαῖον
DualN/A/V κλοπαίω κλοπαίᾱ κλοπαίω
G/D κλοπαίοιν κλοπαίαιν κλοπαίοιν
PluralNominative κλοπαῖοι κλοπαῖαι κλοπαῖα
Genitive κλοπαίων κλοπαιῶν κλοπαίων
Dative κλοπαίοις κλοπαίαις κλοπαίοις
Accusative κλοπαίους κλοπαίᾱς κλοπαῖα
Vocative κλοπαῖοι κλοπαῖαι κλοπαῖα
Positive Comparative Superlative
Adjective κλοπαῖος κλοπαίου κλοπαιώτερος κλοπαιωτέρου κλοπαιώτατος κλοπαιωτάτου
Adverb κλοπαίως κλοπαιώτερον κλοπαιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗ δ’ ὡρ́ισέν σοι πρῶτα Μαιάδοσ τόκοσ, Σπάρτησ ἀπάρασ, τὸν κατ’ οὐρανὸν δρόμον, κλέψασ δέμασ σὸν μὴ Πάρισ γήμειέ σε, ‐ φρουρὸν παρ’ Ἀκτὴν τεταμένην νῆσον λέγω ‐ Ἑλένη τὸ λοιπὸν ἐν βροτοῖσ κεκλήσεται, ἐπεὶ κλοπαίαν σ’ ἐκ δόμων ἐδέξατο. (Euripides, Helen, episode, dialogue 2:7)
  • ναρθηκοπλήρωτον δὲ θηρῶμαι πυρὸσ πηγὴν κλοπαίαν, ἣ διδάσκαλοσ τέχνησ πάσησ βροτοῖσ πέφηνε καὶ μέγασ πόροσ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests 1:6)

Synonyms

  1. stolen

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION