Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κλητεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κλητεύω κλητεύσω

Structure: κλητεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to summon into court or give evidence that a summons has been served

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλητεύω κλητεύεις κλητεύει
Dual κλητεύετον κλητεύετον
Plural κλητεύομεν κλητεύετε κλητεύουσιν*
SubjunctiveSingular κλητεύω κλητεύῃς κλητεύῃ
Dual κλητεύητον κλητεύητον
Plural κλητεύωμεν κλητεύητε κλητεύωσιν*
OptativeSingular κλητεύοιμι κλητεύοις κλητεύοι
Dual κλητεύοιτον κλητευοίτην
Plural κλητεύοιμεν κλητεύοιτε κλητεύοιεν
ImperativeSingular κλήτευε κλητευέτω
Dual κλητεύετον κλητευέτων
Plural κλητεύετε κλητευόντων, κλητευέτωσαν
Infinitive κλητεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλητευων κλητευοντος κλητευουσα κλητευουσης κλητευον κλητευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλητεύομαι κλητεύει, κλητεύῃ κλητεύεται
Dual κλητεύεσθον κλητεύεσθον
Plural κλητευόμεθα κλητεύεσθε κλητεύονται
SubjunctiveSingular κλητεύωμαι κλητεύῃ κλητεύηται
Dual κλητεύησθον κλητεύησθον
Plural κλητευώμεθα κλητεύησθε κλητεύωνται
OptativeSingular κλητευοίμην κλητεύοιο κλητεύοιτο
Dual κλητεύοισθον κλητευοίσθην
Plural κλητευοίμεθα κλητεύοισθε κλητεύοιντο
ImperativeSingular κλητεύου κλητευέσθω
Dual κλητεύεσθον κλητευέσθων
Plural κλητεύεσθε κλητευέσθων, κλητευέσθωσαν
Infinitive κλητεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλητευομενος κλητευομενου κλητευομενη κλητευομενης κλητευομενον κλητευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλητεύσω κλητεύσεις κλητεύσει
Dual κλητεύσετον κλητεύσετον
Plural κλητεύσομεν κλητεύσετε κλητεύσουσιν*
OptativeSingular κλητεύσοιμι κλητεύσοις κλητεύσοι
Dual κλητεύσοιτον κλητευσοίτην
Plural κλητεύσοιμεν κλητεύσοιτε κλητεύσοιεν
Infinitive κλητεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλητευσων κλητευσοντος κλητευσουσα κλητευσουσης κλητευσον κλητευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλητεύσομαι κλητεύσει, κλητεύσῃ κλητεύσεται
Dual κλητεύσεσθον κλητεύσεσθον
Plural κλητευσόμεθα κλητεύσεσθε κλητεύσονται
OptativeSingular κλητευσοίμην κλητεύσοιο κλητεύσοιτο
Dual κλητεύσοισθον κλητευσοίσθην
Plural κλητευσοίμεθα κλητεύσοισθε κλητεύσοιντο
Infinitive κλητεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλητευσομενος κλητευσομενου κλητευσομενη κλητευσομενης κλητευσομενον κλητευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλήτευον ἐκλήτευες ἐκλήτευεν*
Dual ἐκλητεύετον ἐκλητευέτην
Plural ἐκλητεύομεν ἐκλητεύετε ἐκλήτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλητευόμην ἐκλητεύου ἐκλητεύετο
Dual ἐκλητεύεσθον ἐκλητευέσθην
Plural ἐκλητευόμεθα ἐκλητεύεσθε ἐκλητεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ μὲν γὰρ αὐτὸν κλητεύσω, σὺ δ’ οὔτε κατηγγύησασ οὔτε νῦν κλητεύσεισ. (Demosthenes, Speeches 31-40, 41:3)
  • τὸν δ’ Ἵππαρχον αὐτὸν ὑμῖν καλῶ, καὶ ἀναγκάσω μαρτυρεῖν ἢ ἐξόμνυσθαι κατὰ τὸν νόμον, ἢ κλητεύσω αὐτόν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 42:2)

Synonyms

  1. to summon into court or give evidence that a summons has been served

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION