Sense

1. breaking, fracture
2. bending of the knee joint, refraction
3. (of a bandage)
4. (of the labyrinth of the ear)

Examples

• πρῶτον μὲν γὰρ τὸ καταρριφθὲν εὐεπίβατον, ἔπειτα πᾶν τὸ οἰκοδομηθὲν εὐδιάλυτον, ὑμεῖσ τε πλείουσ θαρσήσαντεσ ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἀλλήλοισ προτροπὴ καὶ βοήθεια γίνεσθε, καὶ τοῖσ πολεμίοισ τὸ ὑμέτερον παράστημα ταχέωσ κλάσει τὰ φρονήματα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 57:1)
• καὶ αὐτοὶ ἐξηγοῦντο τὰ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὡσ ἐγνώσθη αὐτοῖσ ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου. (, chapter 14 515:1)
• ἦσαν δὲ προσκαρτεροῦντεσ τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ, τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖσ προσευχαῖσ. (, chapter 1 72:1)
• κλάσει τοιγαροῦν σου τὴν βασιλείαν καὶ Μήδοισ αὐτὴν καὶ Πέρσαισ διανεμεῖ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 10 303:6)

Similar forms

• κλάσας (9)
• κλασμάτων (9)
• κλάσματα (6)
• κλάσμα (5)
• κλάσαι (5)
• κλάσει (4)
• κλάσεις (4)
• κλάσασα (2)
• κλάσιν (2)
• κλασθεὶς (2)
• κλάσσατο (2)
• κλάσσεις (2)
• κλάσμασι (1)
• κλασθεῖσα (1)
• Κλασσικός (1)
• κλάσαντα (1)
• κλάσματος (1)
• κλάσσε (1)
• κλάσματ (1)
• κλασθῇ (1)
• κλάσσεν (1)
• κλάσματι (1)
• κλάσε (1)
• κλάσμασιν (1)
• κλασθέντα (1)
• κλαστὰ (1)
• κλάσαντες (1)
• κλάσις (1)
• κλάσειν (1)
• κλασθῆναι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary