Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κιόκρανον

Second declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: κιόκρανον κιόκρανου

Structure: κιοκραν (Stem) + ον (Ending)

Etym.: ki/wn, kra/nion

Sense

  1. the capital of a column

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative κιόκρανον κιοκράνω κιόκρανα
Genitive κιοκράνου κιοκράνοιν κιοκράνων
Dative κιοκράνῳ κιοκράνοιν κιοκράνοις
Accusative κιόκρανον κιοκράνω κιόκρανα
Vocative κιόκρανον κιοκράνω κιόκρανα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βουλευομένων δὲ τί χρὴ ποιεῖν, πίπτει τὸ κιόκρανον ἀπό του κίονοσ οὔτε σεισμοῦ οὔτε ἀνέμου γενομένου. (Xenophon, Hellenica, , chapter 4 6:1)
  • καὶ τοῦτο δὲ τῶν πιστευομένων ἐστίν, ὅτι ἐν τῇ Κελτικῇ φύεται δένδρον ὅμοιον συκῇ, καρπὸν δ’ ἐκφέρει παραπλήσιον κιοκράνῳ κορινθιουργεῖ· (Strabo, Geography, book 4, chapter 4 12:14)

Synonyms

  1. the capital of a column

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION