Hellas Alive Dictionary - κηδευτης

Ancient Greek-English Dictionary

κηδευτής

Third declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: κηδευτη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: = khdemw/n, Anth.

Sense

	M/F	Neuter
Singular	Nominative	κηδευτής	κήδευτες
Genitive	κηδευτούς	κηδεύτους
Dative	κηδευτεί	κηδεύτει
Accusative	κηδευτή	κήδευτες
Vocative	κηδευτές	κήδευτες
Dual	N/A/V	κηδευτεί	κηδεύτει
G/D	κηδευτοίν	κηδεύτοιν
Plural	Nominative	κηδευτείς	κηδεύτη
Genitive	κηδευτών	κηδεύτων
Dative	κηδευτέσιν*	κηδεύτεσιν*
Accusative	κηδευτείς	κηδεύτη
Vocative	κηδευτείς	κηδεύτη

M/F

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

G/D

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	κηδευτής κηδευτούς	κηδευτέστερος κηδευτεστέρου	κηδευτέστατος κηδευτεστάτου
Adverb	κηδευτέως	κηδευτέστερον	κηδευτέστατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

κηδευτής κηδευτούς

κηδευτέστερος κηδευτεστέρου

κηδευτέστατος κηδευτεστάτου

Adverb

κηδευτέως

κηδευτέστερον

κηδευτέστατα

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.