Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κεραύνειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κεραύνειος κεραύνειον

Structure: κεραυνει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kerauno/s

Sense

  1. wielding the thunder

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative κεραύνειος κεραύνειον
Genitive κεραυνείου κεραυνείου
Dative κεραυνείῳ κεραυνείῳ
Accusative κεραύνειον κεραύνειον
Vocative κεραύνειε κεραύνειον
DualN/A/V κεραυνείω κεραυνείω
G/D κεραυνείοιν κεραυνείοιν
PluralNominative κεραύνειοι κεραύνεια
Genitive κεραυνείων κεραυνείων
Dative κεραυνείοις κεραυνείοις
Accusative κεραυνείους κεραύνεια
Vocative κεραύνειοι κεραύνεια
Positive Comparative Superlative
Adjective κεραύνειος κεραυνείου κεραυνειότερος κεραυνειοτέρου κεραυνειότατος κεραυνειοτάτου
Adverb κεραυνείως κεραυνειότερον κεραυνειότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ πυρωθεὶσ Ζανὶ κεραυνείῳ, γαῖαν ἀπημφίασασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 492)

Synonyms

  1. wielding the thunder

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION