- ἐπὶ μέν γε χρονίαισ αἱμορροί̈σιν ἐπισχεθείσαισ ἢ διὰ κένωσιν ἄμετρον εἰσ ψῦξιν ἐσχάτην ἀγαγούσαισ τὸν ἄνθρωπον οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶσ ἀλλὰ πολλάκισ ἤδη τεθεάμεθα συστάντασ ὑδέρουσ, ὥσπερ γε καὶ γυναιξὶν ἥ τε τῆσ ἐφ’ ἑκάστῳ μηνὶ καθάρσεωσ ἀπώλεια παντελὴσ καὶ ἄμετροσ κένωσισ, ὅταν αἱμορραγήσωσί ποθ’ αἱ μῆτραι σφοδρῶσ, ἐπεκαλέσαντο πολλάκισ ὕδερον καί τισιν αὐτῶν καὶ ὁ γυναικεῖοσ ὀνομαζόμενοσ Ῥοῦσ εἰσ τοῦτ’ ἐτελεύτησε τὸ πάθοσ, ἵνα τοὺσ ἀπὸ τῶν κενεώνων ἀρχομένουσ ἢ ἄλλου τινὸσ τῶν ἐπικαίρων μορίων ὑδέρουσ παραλίπω, σαφῶσ μὲν καὶ αὐτοὺσ ἐξελέγχοντασ τὴν Ἐρασιστράτειον ὑπόληψιν, ἀλλ’ οὐχ οὕτωσ ἐναργῶσ ὡσ οἱ διὰ κατάψυξιν σφοδρὰν τῆσ ὅλησ ἕξεωσ ἀποτελούμενοι. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 815)
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 815)
- Ἢν δὲ μὴ δοκέῃ τάμνειν φλέβα, ψύξιοσ πολλῆσ καὶ νάρκησ καὶ ἀναισθήσιοσ ἀμφισχούσησ τὸν ἄνθρωπον, ὑποκλύζειν ἐσ κένωσιν τοῦ πλήθεοσ τῶν ἐν τοῖσι ἐντέροισι ̔τὰ πολλὰ γὰρ ὑπ’ ἀδηφαγίησ καὶ οἰνοφλυγίησ παραπλῆγεσ γίγνονταἰ, καὶ εἰσ τὴν ἀντίσπασιν τῶν τὴν κεφαλὴν ἀμφεχόν των χυμῶν· ἔστω δὲ τὸ κλύσμα δριμὺ, καὶ φλεγμάτων καὶ χολῆσ ἀγωγὸν, ὡσ μὴ νίτρον ἔχειν μοῦνον, ἀλλὰ καὶ εὐφόρβιον, ὅσον ὁλκῆσ τριώβολον, ἐσ τόδε ξύνηθεσ πλῆθοσ τοῦ κλύσματοσ, καὶ κολοκυνθίδοσ τὸ ἐντόσ, ἢ κενταυρίου τῆσ κόμησ ἀφεψήματοσ εἰσ ἔλαιον, ἧ ὕδωρ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 160)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 160)
- Εὐπόρωσ ὦν χρὴ τὴν κένωσιν ἐμποιέειν, τάμνοντα φλέβασ τὰσ ἐπ’ ἀγκῶνι, συχνὸν μὲν ἀφαιρέοντα , μὴ ἀθρόον δέ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 232)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 232)
- ἔστι γὰρ ἰατρική, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, ἐπιστήμη τῶν τοῦ σώματοσ ἐρωτικῶν πρὸσ πλησμονὴν καὶ κένωσιν, καὶ ὁ διαγιγνώσκων ἐν τούτοισ τὸν καλόν τε καὶ αἰσχρὸν ἔρωτα, οὗτόσ ἐστιν ὁ ἰατρικώτατοσ, καὶ ὁ μεταβάλλειν ποιῶν, ὥστε ἀντὶ τοῦ ἑτέρου ἔρωτοσ τὸν ἕτερον κτᾶσθαι, καὶ οἷσ μὴ ἔνεστιν ἔρωσ, δεῖ δ’ ἐγγενέσθαι, ἐπιστάμενοσ ἐμποιῆσαι καὶ ἐνόντα ἐξελεῖν, ἀγαθὸσ ἂν εἰή δημιουργόσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 123:1)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 123:1)
- "τούτου δ’ ἀλογώτερον, εἰ κενώσεωσ μὲν ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ φύσισ, πληρώσεωσ δ’ οὐ διὰ κένωσιν, ἀλλ’ ἑτέρου τινὸσ πάθουσ ἐγγενομένου. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, 9:3)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, 9:3)