Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κέλλω κέλσω ἔκελσα

Structure: κέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to drive on, to run a ship to land, put a ship to shore
  2. to put to shore, put to harbor

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέλλω κέλλεις κέλλει
Dual κέλλετον κέλλετον
Plural κέλλομεν κέλλετε κέλλουσιν*
SubjunctiveSingular κέλλω κέλλῃς κέλλῃ
Dual κέλλητον κέλλητον
Plural κέλλωμεν κέλλητε κέλλωσιν*
OptativeSingular κέλλοιμι κέλλοις κέλλοι
Dual κέλλοιτον κελλοίτην
Plural κέλλοιμεν κέλλοιτε κέλλοιεν
ImperativeSingular κέλλε κελλέτω
Dual κέλλετον κελλέτων
Plural κέλλετε κελλόντων, κελλέτωσαν
Infinitive κέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κελλων κελλοντος κελλουσα κελλουσης κελλον κελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέλλομαι κέλλει, κέλλῃ κέλλεται
Dual κέλλεσθον κέλλεσθον
Plural κελλόμεθα κέλλεσθε κέλλονται
SubjunctiveSingular κέλλωμαι κέλλῃ κέλληται
Dual κέλλησθον κέλλησθον
Plural κελλώμεθα κέλλησθε κέλλωνται
OptativeSingular κελλοίμην κέλλοιο κέλλοιτο
Dual κέλλοισθον κελλοίσθην
Plural κελλοίμεθα κέλλοισθε κέλλοιντο
ImperativeSingular κέλλου κελλέσθω
Dual κέλλεσθον κελλέσθων
Plural κέλλεσθε κελλέσθων, κελλέσθωσαν
Infinitive κέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελλομενος κελλομενου κελλομενη κελλομενης κελλομενον κελλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέλσω κέλσεις κέλσει
Dual κέλσετον κέλσετον
Plural κέλσομεν κέλσετε κέλσουσιν*
OptativeSingular κέλσοιμι κέλσοις κέλσοι
Dual κέλσοιτον κελσοίτην
Plural κέλσοιμεν κέλσοιτε κέλσοιεν
Infinitive κέλσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κελσων κελσοντος κελσουσα κελσουσης κελσον κελσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέλσομαι κέλσει, κέλσῃ κέλσεται
Dual κέλσεσθον κέλσεσθον
Plural κελσόμεθα κέλσεσθε κέλσονται
OptativeSingular κελσοίμην κέλσοιο κέλσοιτο
Dual κέλσοισθον κελσοίσθην
Plural κελσοίμεθα κέλσοισθε κέλσοιντο
Infinitive κέλσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελσομενος κελσομενου κελσομενη κελσομενης κελσομενον κελσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κελλον έ̓κελλες έ̓κελλεν*
Dual ἐκέλλετον ἐκελλέτην
Plural ἐκέλλομεν ἐκέλλετε έ̓κελλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκελλόμην ἐκέλλου ἐκέλλετο
Dual ἐκέλλεσθον ἐκελλέσθην
Plural ἐκελλόμεθα ἐκέλλεσθε ἐκέλλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κελσα έ̓κελσας έ̓κελσεν*
Dual ἐκέλσατον ἐκελσάτην
Plural ἐκέλσαμεν ἐκέλσατε έ̓κελσαν
SubjunctiveSingular κέλσω κέλσῃς κέλσῃ
Dual κέλσητον κέλσητον
Plural κέλσωμεν κέλσητε κέλσωσιν*
OptativeSingular κέλσαιμι κέλσαις κέλσαι
Dual κέλσαιτον κελσαίτην
Plural κέλσαιμεν κέλσαιτε κέλσαιεν
ImperativeSingular κέλσον κελσάτω
Dual κέλσατον κελσάτων
Plural κέλσατε κελσάντων
Infinitive κέλσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελσᾱς κελσαντος κελσᾱσα κελσᾱσης κελσαν κελσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκελσάμην ἐκέλσω ἐκέλσατο
Dual ἐκέλσασθον ἐκελσάσθην
Plural ἐκελσάμεθα ἐκέλσασθε ἐκέλσαντο
SubjunctiveSingular κέλσωμαι κέλσῃ κέλσηται
Dual κέλσησθον κέλσησθον
Plural κελσώμεθα κέλσησθε κέλσωνται
OptativeSingular κελσαίμην κέλσαιο κέλσαιτο
Dual κέλσαισθον κελσαίσθην
Plural κελσαίμεθα κέλσαισθε κέλσαιντο
ImperativeSingular κέλσαι κελσάσθω
Dual κέλσασθον κελσάσθων
Plural κέλσασθε κελσάσθων
Infinitive κέλσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κελσαμενος κελσαμενου κελσαμενη κελσαμενης κελσαμενον κελσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔνθ’ ἄρα τοίγε ἑσπέριοι ἀνέμοιο παλιμπνοίῃσιν ἔκελσαν, καί μιν κυδαίνοντεσ ὑπὸ κνέφασ ἔντομα μήλων κεῖαν, ὀρινομένησ ἁλὸσ οἴδματι· (Apollodorus, Argonautica, book 1 11:3)
  • ἑσπέριοι δ’ Ὀρφῆοσ ἐφημοσύνῃσιν ἔκελσαν νῆσον ἐσ Ἠλέκτρησ Ἀτλαντίδοσ, ὄφρα δαέντεσ ἀρρήτουσ ἀγανῇσι τελεσφορίῃσι θέμιστασ σωότεροι κρυόεσσαν ὑπεὶρ ἅλα ναυτίλλοιντο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 16:17)
  • τῇ ῥ’ οἵγ’ αὐτίκα νηὶ διὲξ Ἀχερουσίδοσ ἄκρησ εἰσωποὶ ἀνέμοιο νέον λήγοντοσ ἔκελσαν. (Apollodorus, Argonautica, book 2 12:15)
  • τοὶ μέν ῥα διάνδιχα νηυσὶν ἔκελσαν σφωιτέραισ κρινθέντεσ· (Apollodorus, Argonautica, book 4 8:24)
  • φασὶ δὲ καί τινεσ, ὅτι τοῖσ πρώτοισ Ἕλλησιν εἰσ τήνδε τὴν γῆν περαιουμένοισ αἱ νῆεσ ἀνέμῳ βιαίῳ φερόμεναι κατὰ τὸν κόλπον ἔκελσαν τὸν Γαλατικόν, οἱ δ’ ἄνδρεσ, ἐπειδὴ τοῦ αἰγιαλοῦ ἐλάβοντο, Κελσικὴν ἀπὸ τοῦ συμβάντοσ αὐτοῖσ πάθουσ τὴν χώραν ἐκάλεσαν, ἣν ἑνὸσ ἀλλαγῇ γράμματοσ οἱ μεταγενέστεροι Κελτικὴν ὠνόμασαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 1 7:2)

Synonyms

  1. to drive on

  2. to put to shore

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION