Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατηφέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατηφέω κατηφήσω

Structure: κατηφέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from kathfh/s

Sense

  1. to be downcast, to be mute

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατήφω κατήφεις κατήφει
Dual κατήφειτον κατήφειτον
Plural κατήφουμεν κατήφειτε κατήφουσιν*
SubjunctiveSingular κατήφω κατήφῃς κατήφῃ
Dual κατήφητον κατήφητον
Plural κατήφωμεν κατήφητε κατήφωσιν*
OptativeSingular κατήφοιμι κατήφοις κατήφοι
Dual κατήφοιτον κατηφοίτην
Plural κατήφοιμεν κατήφοιτε κατήφοιεν
ImperativeSingular κατῆφει κατηφεῖτω
Dual κατήφειτον κατηφεῖτων
Plural κατήφειτε κατηφοῦντων, κατηφεῖτωσαν
Infinitive κατήφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηφων κατηφουντος κατηφουσα κατηφουσης κατηφουν κατηφουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατήφουμαι κατήφει, κατήφῃ κατήφειται
Dual κατήφεισθον κατήφεισθον
Plural κατηφοῦμεθα κατήφεισθε κατήφουνται
SubjunctiveSingular κατήφωμαι κατήφῃ κατήφηται
Dual κατήφησθον κατήφησθον
Plural κατηφώμεθα κατήφησθε κατήφωνται
OptativeSingular κατηφοίμην κατήφοιο κατήφοιτο
Dual κατήφοισθον κατηφοίσθην
Plural κατηφοίμεθα κατήφοισθε κατήφοιντο
ImperativeSingular κατήφου κατηφεῖσθω
Dual κατήφεισθον κατηφεῖσθων
Plural κατήφεισθε κατηφεῖσθων, κατηφεῖσθωσαν
Infinitive κατήφεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηφουμενος κατηφουμενου κατηφουμενη κατηφουμενης κατηφουμενον κατηφουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηφήσω κατηφήσεις κατηφήσει
Dual κατηφήσετον κατηφήσετον
Plural κατηφήσομεν κατηφήσετε κατηφήσουσιν*
OptativeSingular κατηφήσοιμι κατηφήσοις κατηφήσοι
Dual κατηφήσοιτον κατηφησοίτην
Plural κατηφήσοιμεν κατηφήσοιτε κατηφήσοιεν
Infinitive κατηφήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηφησων κατηφησοντος κατηφησουσα κατηφησουσης κατηφησον κατηφησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηφήσομαι κατηφήσει, κατηφήσῃ κατηφήσεται
Dual κατηφήσεσθον κατηφήσεσθον
Plural κατηφησόμεθα κατηφήσεσθε κατηφήσονται
OptativeSingular κατηφησοίμην κατηφήσοιο κατηφήσοιτο
Dual κατηφήσοισθον κατηφησοίσθην
Plural κατηφησοίμεθα κατηφήσοισθε κατηφήσοιντο
Infinitive κατηφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηφησομενος κατηφησομενου κατηφησομενη κατηφησομενης κατηφησομενον κατηφησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκατῆφουν ἐκατῆφεις ἐκατῆφειν*
Dual ἐκατήφειτον ἐκατηφεῖτην
Plural ἐκατήφουμεν ἐκατήφειτε ἐκατῆφουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκατηφοῦμην ἐκατήφου ἐκατήφειτο
Dual ἐκατήφεισθον ἐκατηφεῖσθην
Plural ἐκατηφοῦμεθα ἐκατήφεισθε ἐκατήφουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἆρ’ ἐκείνουσ τοὺσ κατηφεῖσ, τοὺσ συνάμα πολλούσ, τοὺσ τὸ γένειον ὁμοίουσ ἐμοί, τοὺσ λάλουσ; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:3)
  • κατηφεῖ δὲ ὄντι μοι καὶ ὀλίγου δεῖν δεδακρυμένῳ ἐφίσταται κατόπιν ὁ σοφὸσ Ἐμπεδοκλῆσ, ἀνθρακίασ τισ ἰδεῖν καὶ σποδοῦ ἀνάπλεωσ καὶ κατωπτημένοσ· (Lucian, Icaromenippus, (no name) 13:4)
  • μὴ δυνηθέντεσ δὲ ἀπελθεῖν, προσμεῖναι γὰρ αὐτοὺσ ἠξίωσα, κατηφεῖσ ἐστησάμενοι τῷ λόγῳ. (Flavius Josephus, 301:3)
  • ὡσ γὰρ οὐδὲ συμβιῶν ἡμῖν ἡδέωσ ἐώρα κατηφεῖσ ὄντασ οὔτε σὲ οὔτε τὴν μητέρα, οὕτωσ οὐδὲ νῦν μετὰ θεῶν ὢν καὶ τούτοισ συνεστιώμενοσ εὐαρεστήσειεν ἂν τῇ τοιαύτῃ ὑμῶν διαγωγῇ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 4:2)
  • οἱ δὲ στρατιῶται ὠπλισμένοι μὲν αὐτοί, τοῖσ δ’ ἵπποισ κεκοσμημένοισ ἐπηκολούθουν, οὔτε, οἱο͂ν ἐπὶ πένθει τοσούτῳ, κατηφεῖσ οὔτε τῇ νίκῃ γαυριῶντεσ. (Plutarch, Philopoemen, chapter 21 3:2)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION