뜻

1. to be downcast, to be mute

예문

• ἆρ’ ἐκείνουσ τοὺσ κατηφεῖσ, τοὺσ συνάμα πολλούσ, τοὺσ τὸ γένειον ὁμοίουσ ἐμοί, τοὺσ λάλουσ; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:3)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:3)

• μὴ δυνηθέντεσ δὲ ἀπελθεῖν, προσμεῖναι γὰρ αὐτοὺσ ἠξίωσα, κατηφεῖσ ἐστησάμενοι τῷ λόγῳ. (Flavius Josephus, 301:3)

  (플라비우스 요세푸스, 301:3)

• ὡσ γὰρ οὐδὲ συμβιῶν ἡμῖν ἡδέωσ ἐώρα κατηφεῖσ ὄντασ οὔτε σὲ οὔτε τὴν μητέρα, οὕτωσ οὐδὲ νῦν μετὰ θεῶν ὢν καὶ τούτοισ συνεστιώμενοσ εὐαρεστήσειεν ἂν τῇ τοιαύτῃ ὑμῶν διαγωγῇ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 4:2)

  (플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 4:2)

• οἱ δὲ στρατιῶται ὠπλισμένοι μὲν αὐτοί, τοῖσ δ’ ἵπποισ κεκοσμημένοισ ἐπηκολούθουν, οὔτε, οἱο͂ν ἐπὶ πένθει τοσούτῳ, κατηφεῖσ οὔτε τῇ νίκῃ γαυριῶντεσ. (Plutarch, Philopoemen, chapter 21 3:2)

  (플루타르코스, Philopoemen, chapter 21 3:2)

• ἐπεὶ δὲ καιρὸσ ἐπιτήδειοσ ἔδοξεν αὐτοῖσ εἶναι πράττειν τὰ βεβουλευμένα, πλασάμενοι γράμματα καὶ ταῦτα παρασκευάσαντεσ ἀναδοθῆναι σφίσιν ὑπ’ ἀνδρὸσ ἀγνῶτοσ καθημένοισ ἐν ἀγορᾷ, ὡσ διῆλθον αὐτά, παίοντεσ τὰ μέτωπα καὶ κατηφεῖσ τὰσ ὄψεισ ποιήσαντεσ ἀνίστανται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 9 4:3)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 9 4:3)

유사 형태

• κατήφειαν (16)
• κατήφεια (16)
• κατηφείας (13)
• κατηφεῖς (10)
• κατηφὴς (10)
• κατηφῆ (8)
• κατηφέες (8)
• κατηφείη (5)
• κατηφὲς (4)
• κατηφείᾳ (4)
• κατηφής (3)
• κατηφές (3)
• κατηφεῖν (2)
• κατηφέα (2)
• κατηφείης (2)
• κατηφήσας (2)
• κατηφείην (2)
• κατηφιόων (1)
• κατηφεῖ (1)
• κατήφησάν (1)
• κατήφουν (1)
• κατήφησεν (1)
• κατηφέεσς (1)
• κατήφησαν (1)
• κατηφόνες (1)
• κατηφοῦς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.