Ancient Greek-English Dictionary Language

καταχέζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταχέζω κατέχεσα

Structure: κατα (Prefix) + χέζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to befoul

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχέζω καταχέζεις καταχέζει
Dual καταχέζετον καταχέζετον
Plural καταχέζομεν καταχέζετε καταχέζουσιν*
SubjunctiveSingular καταχέζω καταχέζῃς καταχέζῃ
Dual καταχέζητον καταχέζητον
Plural καταχέζωμεν καταχέζητε καταχέζωσιν*
OptativeSingular καταχέζοιμι καταχέζοις καταχέζοι
Dual καταχέζοιτον καταχεζοίτην
Plural καταχέζοιμεν καταχέζοιτε καταχέζοιεν
ImperativeSingular καταχέζε καταχεζέτω
Dual καταχέζετον καταχεζέτων
Plural καταχέζετε καταχεζόντων, καταχεζέτωσαν
Infinitive καταχέζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχεζων καταχεζοντος καταχεζουσα καταχεζουσης καταχεζον καταχεζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχέζομαι καταχέζει, καταχέζῃ καταχέζεται
Dual καταχέζεσθον καταχέζεσθον
Plural καταχεζόμεθα καταχέζεσθε καταχέζονται
SubjunctiveSingular καταχέζωμαι καταχέζῃ καταχέζηται
Dual καταχέζησθον καταχέζησθον
Plural καταχεζώμεθα καταχέζησθε καταχέζωνται
OptativeSingular καταχεζοίμην καταχέζοιο καταχέζοιτο
Dual καταχέζοισθον καταχεζοίσθην
Plural καταχεζοίμεθα καταχέζοισθε καταχέζοιντο
ImperativeSingular καταχέζου καταχεζέσθω
Dual καταχέζεσθον καταχεζέσθων
Plural καταχέζεσθε καταχεζέσθων, καταχεζέσθωσαν
Infinitive καταχέζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχεζομενος καταχεζομενου καταχεζομενη καταχεζομενης καταχεζομενον καταχεζομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέχεσα κατέχεσας κατέχεσεν*
Dual κατεχέσατον κατεχεσάτην
Plural κατεχέσαμεν κατεχέσατε κατέχεσαν
SubjunctiveSingular καταχέσω καταχέσῃς καταχέσῃ
Dual καταχέσητον καταχέσητον
Plural καταχέσωμεν καταχέσητε καταχέσωσιν*
OptativeSingular καταχέσαιμι καταχέσαις καταχέσαι
Dual καταχέσαιτον καταχεσαίτην
Plural καταχέσαιμεν καταχέσαιτε καταχέσαιεν
ImperativeSingular καταχέσον καταχεσάτω
Dual καταχέσατον καταχεσάτων
Plural καταχέσατε καταχεσάντων
Infinitive καταχέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχεσᾱς καταχεσαντος καταχεσᾱσα καταχεσᾱσης καταχεσαν καταχεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεχεσάμην κατεχέσω κατεχέσατο
Dual κατεχέσασθον κατεχεσάσθην
Plural κατεχεσάμεθα κατεχέσασθε κατεχέσαντο
SubjunctiveSingular καταχέσωμαι καταχέσῃ καταχέσηται
Dual καταχέσησθον καταχέσησθον
Plural καταχεσώμεθα καταχέσησθε καταχέσωνται
OptativeSingular καταχεσαίμην καταχέσαιο καταχέσαιτο
Dual καταχέσαισθον καταχεσαίσθην
Plural καταχεσαίμεθα καταχέσαισθε καταχέσαιντο
ImperativeSingular καταχέσαι καταχεσάσθω
Dual καταχέσασθον καταχεσάσθων
Plural καταχέσασθε καταχεσάσθων
Infinitive καταχέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχεσαμενος καταχεσαμενου καταχεσαμενη καταχεσαμενης καταχεσαμενον καταχεσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ζητοῦντοσ αὐτοῦ τῆσ σελήνησ τὰσ ὁδοὺσ καὶ τὰσ περιφορὰσ εἶτ’ ἄνω κεχηνότοσ ἀπὸ τῆσ ὀροφῆσ νύκτωρ γαλεώτησ κατέχεσεν. (Aristophanes, Clouds, Prologue 5:34)

Synonyms

  1. to befoul

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION