Ancient Greek-English Dictionary Language

κατατραυματίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατατραυματίζω κατατραυματιῶ

Structure: κατα (Prefix) + τραυματίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cover with wounds, to disable utterly, cripple

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατραυματίζω κατατραυματίζεις κατατραυματίζει
Dual κατατραυματίζετον κατατραυματίζετον
Plural κατατραυματίζομεν κατατραυματίζετε κατατραυματίζουσιν*
SubjunctiveSingular κατατραυματίζω κατατραυματίζῃς κατατραυματίζῃ
Dual κατατραυματίζητον κατατραυματίζητον
Plural κατατραυματίζωμεν κατατραυματίζητε κατατραυματίζωσιν*
OptativeSingular κατατραυματίζοιμι κατατραυματίζοις κατατραυματίζοι
Dual κατατραυματίζοιτον κατατραυματιζοίτην
Plural κατατραυματίζοιμεν κατατραυματίζοιτε κατατραυματίζοιεν
ImperativeSingular κατατραυμάτιζε κατατραυματιζέτω
Dual κατατραυματίζετον κατατραυματιζέτων
Plural κατατραυματίζετε κατατραυματιζόντων, κατατραυματιζέτωσαν
Infinitive κατατραυματίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατραυματιζων κατατραυματιζοντος κατατραυματιζουσα κατατραυματιζουσης κατατραυματιζον κατατραυματιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατραυματίζομαι κατατραυματίζει, κατατραυματίζῃ κατατραυματίζεται
Dual κατατραυματίζεσθον κατατραυματίζεσθον
Plural κατατραυματιζόμεθα κατατραυματίζεσθε κατατραυματίζονται
SubjunctiveSingular κατατραυματίζωμαι κατατραυματίζῃ κατατραυματίζηται
Dual κατατραυματίζησθον κατατραυματίζησθον
Plural κατατραυματιζώμεθα κατατραυματίζησθε κατατραυματίζωνται
OptativeSingular κατατραυματιζοίμην κατατραυματίζοιο κατατραυματίζοιτο
Dual κατατραυματίζοισθον κατατραυματιζοίσθην
Plural κατατραυματιζοίμεθα κατατραυματίζοισθε κατατραυματίζοιντο
ImperativeSingular κατατραυματίζου κατατραυματιζέσθω
Dual κατατραυματίζεσθον κατατραυματιζέσθων
Plural κατατραυματίζεσθε κατατραυματιζέσθων, κατατραυματιζέσθωσαν
Infinitive κατατραυματίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατραυματιζομενος κατατραυματιζομενου κατατραυματιζομενη κατατραυματιζομενης κατατραυματιζομενον κατατραυματιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατραυματίω κατατραυματίεις κατατραυματίει
Dual κατατραυματίειτον κατατραυματίειτον
Plural κατατραυματίουμεν κατατραυματίειτε κατατραυματίουσιν*
OptativeSingular κατατραυματίοιμι κατατραυματίοις κατατραυματίοι
Dual κατατραυματίοιτον κατατραυματιοίτην
Plural κατατραυματίοιμεν κατατραυματίοιτε κατατραυματίοιεν
Infinitive κατατραυματίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατραυματιων κατατραυματιουντος κατατραυματιουσα κατατραυματιουσης κατατραυματιουν κατατραυματιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατραυματίουμαι κατατραυματίει, κατατραυματίῃ κατατραυματίειται
Dual κατατραυματίεισθον κατατραυματίεισθον
Plural κατατραυματιοῦμεθα κατατραυματίεισθε κατατραυματίουνται
OptativeSingular κατατραυματιοίμην κατατραυματίοιο κατατραυματίοιτο
Dual κατατραυματίοισθον κατατραυματιοίσθην
Plural κατατραυματιοίμεθα κατατραυματίοισθε κατατραυματίοιντο
Infinitive κατατραυματίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατραυματιουμενος κατατραυματιουμενου κατατραυματιουμενη κατατραυματιουμενης κατατραυματιουμενον κατατραυματιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to cover with wounds

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION