Sense

1. a rasing to the ground, destruction
2. grave deep dug, the grave

Examples

• Κάλχασ δ’ ὁ μάντισ ἀπορίᾳ κεχρημένοισ ἀνεῖλεν Ἰφιγένειαν ἣν ἔσπειρ’ ἐγὼ Ἀρτέμιδι θῦσαι τῇ τόδ’ οἰκούσῃ πέδον, καὶ πλοῦν τ’ ἔσεσθαι καὶ κατασκαφὰσ Φρυγῶν θύσασι, μὴ θύσασι δ’ οὐκ εἶναι τάδε. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode 2:5)
• πύργων μὲν οὖν γῆσ ἔσχομεν κατασκαφὰσ ἐσ τὴν παροῦσαν ἡμέραν· (Euripides, Phoenissae, episode 12:5)
• πόλεών τε ἁλώσεισ καὶ κατασκαφὰσ καὶ ἀνδραποδισμοὺσ καὶ ἄλλασ τοιαύτασ συμφορὰσ πολλάκισ ἀναγκασθεὶσ γράφειν ποτὲ μὲν οὕτωσ ὠμὰ καὶ δεινὰ καὶ οἴκτων ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ τὰ πάθη, ὥστε μηδεμίαν ὑπερβολὴν μήτε ἱστοριογράφοισ μήτε ποιηταῖσ καταλιπεῖν· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 15 1:5)
• ἄνδρεσ γὰρ ἑπτά, θούριοι λοχαγέται, ταυροσφαγοῦντεσ ἐσ μελάνδετον σάκοσ καὶ θιγγάνοντεσ χερσὶ ταυρείου φόνου, Ἄρη τ’, Ἐνυώ, καὶ φιλαίματον Φόβον ὡρκωμότησαν ἢ πόλει κατασκαφὰσ θέντεσ λαπάξειν ἄστυ Καδμείων βίᾳ, ἢ γῆν θανόντεσ τήνδε φυράσειν φόνῳ· (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 4:2)
• τάφον γὰρ αὐτῷ καὶ κατασκαφὰσ ἐγώ, γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι, κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματοσ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 1:7)

Similar forms

• κατασκάψαι (29)
• κατασκάψας (24)
• κατασκαφῆς (13)
• κατασκαφὰς (8)
• κατασκάπτειν (7)
• κατασκαφῆναι (6)
• κατασκαφαὶ (5)
• κατασκάπτων (4)
• κατασκαφὴν (4)
• κατασκάπτει (4)
• κατασκάψω (4)
• κατασκάψαντα (3)
• κατασκάψειν (3)
• κατασκαφῇ (3)
• κατασκάψει (3)
• κατασκαφαῖς (3)
• κατασκαφὴ (3)
• κατασκαφάς (2)
• κατασκαφαί (2)
• κατασκάψουσι (2)
• κατασκαφεῖσα (2)
• κατασκαφείη (2)
• κατασκαφεῖσι (1)
• κατασκαριφᾶν (1)
• κατασκάψετε (1)
• κατασκαφήν (1)
• κατασκάπτετε (1)
• κατασκάψατε (1)
• κατασκάψων (1)
• κατασκαφή (1)
• κατάσκαπτ (1)
• κατασκαφῆναί (1)
• κατασκάψωμεν (1)
• κατασκαφὴς (1)
• κατασκάψῃ (1)
• κατασκάπτω (1)
• κατασκάψωσι (1)
• κατασκάψαντι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.