Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταρρινάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταρρινάω καταρρινήσω

Structure: κατα (Prefix) + ῥινά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: r(i/nh

Sense

  1. to file down: - , polished, elegant

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρινῶ καταρρινᾷς καταρρινᾷ
Dual καταρρινᾶτον καταρρινᾶτον
Plural καταρρινῶμεν καταρρινᾶτε καταρρινῶσιν*
SubjunctiveSingular καταρρινῶ καταρρινῇς καταρρινῇ
Dual καταρρινῆτον καταρρινῆτον
Plural καταρρινῶμεν καταρρινῆτε καταρρινῶσιν*
OptativeSingular καταρρινῷμι καταρρινῷς καταρρινῷ
Dual καταρρινῷτον καταρρινῴτην
Plural καταρρινῷμεν καταρρινῷτε καταρρινῷεν
ImperativeSingular καταρρίνᾱ καταρρινᾱ́τω
Dual καταρρινᾶτον καταρρινᾱ́των
Plural καταρρινᾶτε καταρρινώντων, καταρρινᾱ́τωσαν
Infinitive καταρρινᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρρινων καταρρινωντος καταρρινωσα καταρρινωσης καταρρινων καταρρινωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρινῶμαι καταρρινᾷ καταρρινᾶται
Dual καταρρινᾶσθον καταρρινᾶσθον
Plural καταρρινώμεθα καταρρινᾶσθε καταρρινῶνται
SubjunctiveSingular καταρρινῶμαι καταρρινῇ καταρρινῆται
Dual καταρρινῆσθον καταρρινῆσθον
Plural καταρρινώμεθα καταρρινῆσθε καταρρινῶνται
OptativeSingular καταρρινῴμην καταρρινῷο καταρρινῷτο
Dual καταρρινῷσθον καταρρινῴσθην
Plural καταρρινῴμεθα καταρρινῷσθε καταρρινῷντο
ImperativeSingular καταρρινῶ καταρρινᾱ́σθω
Dual καταρρινᾶσθον καταρρινᾱ́σθων
Plural καταρρινᾶσθε καταρρινᾱ́σθων, καταρρινᾱ́σθωσαν
Infinitive καταρρινᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρρινωμενος καταρρινωμενου καταρρινωμενη καταρρινωμενης καταρρινωμενον καταρρινωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρινήσω καταρρινήσεις καταρρινήσει
Dual καταρρινήσετον καταρρινήσετον
Plural καταρρινήσομεν καταρρινήσετε καταρρινήσουσιν*
OptativeSingular καταρρινήσοιμι καταρρινήσοις καταρρινήσοι
Dual καταρρινήσοιτον καταρρινησοίτην
Plural καταρρινήσοιμεν καταρρινήσοιτε καταρρινήσοιεν
Infinitive καταρρινήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρρινησων καταρρινησοντος καταρρινησουσα καταρρινησουσης καταρρινησον καταρρινησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρινήσομαι καταρρινήσει, καταρρινήσῃ καταρρινήσεται
Dual καταρρινήσεσθον καταρρινήσεσθον
Plural καταρρινησόμεθα καταρρινήσεσθε καταρρινήσονται
OptativeSingular καταρρινησοίμην καταρρινήσοιο καταρρινήσοιτο
Dual καταρρινήσοισθον καταρρινησοίσθην
Plural καταρρινησοίμεθα καταρρινήσοισθε καταρρινήσοιντο
Infinitive καταρρινήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρρινησομενος καταρρινησομενου καταρρινησομενη καταρρινησομενης καταρρινησομενον καταρρινησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατερρίνων κατερρίνᾱς κατερρίνᾱν*
Dual κατερρινᾶτον κατερρινᾱ́την
Plural κατερρινῶμεν κατερρινᾶτε κατερρίνων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατερρινώμην κατερρινῶ κατερρινᾶτο
Dual κατερρινᾶσθον κατερρινᾱ́σθην
Plural κατερρινώμεθα κατερρινᾶσθε κατερρινῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION