Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπτωχεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταπτωχεύω καταπτωχεύσω

Structure: κατα (Prefix) + πτωχεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to reduce to beggary

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτωχεύω καταπτωχεύεις καταπτωχεύει
Dual καταπτωχεύετον καταπτωχεύετον
Plural καταπτωχεύομεν καταπτωχεύετε καταπτωχεύουσιν*
SubjunctiveSingular καταπτωχεύω καταπτωχεύῃς καταπτωχεύῃ
Dual καταπτωχεύητον καταπτωχεύητον
Plural καταπτωχεύωμεν καταπτωχεύητε καταπτωχεύωσιν*
OptativeSingular καταπτωχεύοιμι καταπτωχεύοις καταπτωχεύοι
Dual καταπτωχεύοιτον καταπτωχευοίτην
Plural καταπτωχεύοιμεν καταπτωχεύοιτε καταπτωχεύοιεν
ImperativeSingular καταπτώχευε καταπτωχευέτω
Dual καταπτωχεύετον καταπτωχευέτων
Plural καταπτωχεύετε καταπτωχευόντων, καταπτωχευέτωσαν
Infinitive καταπτωχεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτωχευων καταπτωχευοντος καταπτωχευουσα καταπτωχευουσης καταπτωχευον καταπτωχευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτωχεύομαι καταπτωχεύει, καταπτωχεύῃ καταπτωχεύεται
Dual καταπτωχεύεσθον καταπτωχεύεσθον
Plural καταπτωχευόμεθα καταπτωχεύεσθε καταπτωχεύονται
SubjunctiveSingular καταπτωχεύωμαι καταπτωχεύῃ καταπτωχεύηται
Dual καταπτωχεύησθον καταπτωχεύησθον
Plural καταπτωχευώμεθα καταπτωχεύησθε καταπτωχεύωνται
OptativeSingular καταπτωχευοίμην καταπτωχεύοιο καταπτωχεύοιτο
Dual καταπτωχεύοισθον καταπτωχευοίσθην
Plural καταπτωχευοίμεθα καταπτωχεύοισθε καταπτωχεύοιντο
ImperativeSingular καταπτωχεύου καταπτωχευέσθω
Dual καταπτωχεύεσθον καταπτωχευέσθων
Plural καταπτωχεύεσθε καταπτωχευέσθων, καταπτωχευέσθωσαν
Infinitive καταπτωχεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτωχευομενος καταπτωχευομενου καταπτωχευομενη καταπτωχευομενης καταπτωχευομενον καταπτωχευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτωχεύσω καταπτωχεύσεις καταπτωχεύσει
Dual καταπτωχεύσετον καταπτωχεύσετον
Plural καταπτωχεύσομεν καταπτωχεύσετε καταπτωχεύσουσιν*
OptativeSingular καταπτωχεύσοιμι καταπτωχεύσοις καταπτωχεύσοι
Dual καταπτωχεύσοιτον καταπτωχευσοίτην
Plural καταπτωχεύσοιμεν καταπτωχεύσοιτε καταπτωχεύσοιεν
Infinitive καταπτωχεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτωχευσων καταπτωχευσοντος καταπτωχευσουσα καταπτωχευσουσης καταπτωχευσον καταπτωχευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτωχεύσομαι καταπτωχεύσει, καταπτωχεύσῃ καταπτωχεύσεται
Dual καταπτωχεύσεσθον καταπτωχεύσεσθον
Plural καταπτωχευσόμεθα καταπτωχεύσεσθε καταπτωχεύσονται
OptativeSingular καταπτωχευσοίμην καταπτωχεύσοιο καταπτωχεύσοιτο
Dual καταπτωχεύσοισθον καταπτωχευσοίσθην
Plural καταπτωχευσοίμεθα καταπτωχεύσοισθε καταπτωχεύσοιντο
Infinitive καταπτωχεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτωχευσομενος καταπτωχευσομενου καταπτωχευσομενη καταπτωχευσομενης καταπτωχευσομενον καταπτωχευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπτώχευον κατεπτώχευες κατεπτώχευεν*
Dual κατεπτωχεύετον κατεπτωχευέτην
Plural κατεπτωχεύομεν κατεπτωχεύετε κατεπτώχευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπτωχευόμην κατεπτωχεύου κατεπτωχεύετο
Dual κατεπτωχεύεσθον κατεπτωχευέσθην
Plural κατεπτωχευόμεθα κατεπτωχεύεσθε κατεπτωχεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to reduce to beggary

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION