Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταπονέω καταπονήσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀπονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to subdue after a hard struggle, to be so subdued

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπονῶ καταπονεῖς καταπονεῖ
Dual καταπονεῖτον καταπονεῖτον
Plural καταπονοῦμεν καταπονεῖτε καταπονοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταπονῶ καταπονῇς καταπονῇ
Dual καταπονῆτον καταπονῆτον
Plural καταπονῶμεν καταπονῆτε καταπονῶσιν*
OptativeSingular καταπονοῖμι καταπονοῖς καταπονοῖ
Dual καταπονοῖτον καταπονοίτην
Plural καταπονοῖμεν καταπονοῖτε καταπονοῖεν
ImperativeSingular καταπόνει καταπονείτω
Dual καταπονεῖτον καταπονείτων
Plural καταπονεῖτε καταπονούντων, καταπονείτωσαν
Infinitive καταπονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπονων καταπονουντος καταπονουσα καταπονουσης καταπονουν καταπονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπονοῦμαι καταπονεῖ, καταπονῇ καταπονεῖται
Dual καταπονεῖσθον καταπονεῖσθον
Plural καταπονούμεθα καταπονεῖσθε καταπονοῦνται
SubjunctiveSingular καταπονῶμαι καταπονῇ καταπονῆται
Dual καταπονῆσθον καταπονῆσθον
Plural καταπονώμεθα καταπονῆσθε καταπονῶνται
OptativeSingular καταπονοίμην καταπονοῖο καταπονοῖτο
Dual καταπονοῖσθον καταπονοίσθην
Plural καταπονοίμεθα καταπονοῖσθε καταπονοῖντο
ImperativeSingular καταπονοῦ καταπονείσθω
Dual καταπονεῖσθον καταπονείσθων
Plural καταπονεῖσθε καταπονείσθων, καταπονείσθωσαν
Infinitive καταπονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπονουμενος καταπονουμενου καταπονουμενη καταπονουμενης καταπονουμενον καταπονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπονήσω καταπονήσεις καταπονήσει
Dual καταπονήσετον καταπονήσετον
Plural καταπονήσομεν καταπονήσετε καταπονήσουσιν*
OptativeSingular καταπονήσοιμι καταπονήσοις καταπονήσοι
Dual καταπονήσοιτον καταπονησοίτην
Plural καταπονήσοιμεν καταπονήσοιτε καταπονήσοιεν
Infinitive καταπονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπονησων καταπονησοντος καταπονησουσα καταπονησουσης καταπονησον καταπονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπονήσομαι καταπονήσει, καταπονήσῃ καταπονήσεται
Dual καταπονήσεσθον καταπονήσεσθον
Plural καταπονησόμεθα καταπονήσεσθε καταπονήσονται
OptativeSingular καταπονησοίμην καταπονήσοιο καταπονήσοιτο
Dual καταπονήσοισθον καταπονησοίσθην
Plural καταπονησοίμεθα καταπονήσοισθε καταπονήσοιντο
Infinitive καταπονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπονησομενος καταπονησομενου καταπονησομενη καταπονησομενης καταπονησομενον καταπονησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατήπονουν κατήπονεις κατήπονειν*
Dual κατηπο͂νειτον κατηπόνειτην
Plural κατήπονουμεν κατηπο͂νειτε κατήπονουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηπόνουμην κατηπο͂νου κατηπο͂νειτο
Dual κατηπο͂νεισθον κατηπόνεισθην
Plural κατηπόνουμεθα κατηπο͂νεισθε κατηπο͂νουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to subdue after a hard struggle

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION