Ancient Greek-English Dictionary Language

κατανοτίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατανοτίζω κατανοτίσω

Structure: κατα (Prefix) + νοτίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bedew

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανοτίζω κατανοτίζεις κατανοτίζει
Dual κατανοτίζετον κατανοτίζετον
Plural κατανοτίζομεν κατανοτίζετε κατανοτίζουσιν*
SubjunctiveSingular κατανοτίζω κατανοτίζῃς κατανοτίζῃ
Dual κατανοτίζητον κατανοτίζητον
Plural κατανοτίζωμεν κατανοτίζητε κατανοτίζωσιν*
OptativeSingular κατανοτίζοιμι κατανοτίζοις κατανοτίζοι
Dual κατανοτίζοιτον κατανοτιζοίτην
Plural κατανοτίζοιμεν κατανοτίζοιτε κατανοτίζοιεν
ImperativeSingular κατανότιζε κατανοτιζέτω
Dual κατανοτίζετον κατανοτιζέτων
Plural κατανοτίζετε κατανοτιζόντων, κατανοτιζέτωσαν
Infinitive κατανοτίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανοτιζων κατανοτιζοντος κατανοτιζουσα κατανοτιζουσης κατανοτιζον κατανοτιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανοτίζομαι κατανοτίζει, κατανοτίζῃ κατανοτίζεται
Dual κατανοτίζεσθον κατανοτίζεσθον
Plural κατανοτιζόμεθα κατανοτίζεσθε κατανοτίζονται
SubjunctiveSingular κατανοτίζωμαι κατανοτίζῃ κατανοτίζηται
Dual κατανοτίζησθον κατανοτίζησθον
Plural κατανοτιζώμεθα κατανοτίζησθε κατανοτίζωνται
OptativeSingular κατανοτιζοίμην κατανοτίζοιο κατανοτίζοιτο
Dual κατανοτίζοισθον κατανοτιζοίσθην
Plural κατανοτιζοίμεθα κατανοτίζοισθε κατανοτίζοιντο
ImperativeSingular κατανοτίζου κατανοτιζέσθω
Dual κατανοτίζεσθον κατανοτιζέσθων
Plural κατανοτίζεσθε κατανοτιζέσθων, κατανοτιζέσθωσαν
Infinitive κατανοτίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανοτιζομενος κατανοτιζομενου κατανοτιζομενη κατανοτιζομενης κατανοτιζομενον κατανοτιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανοτίσω κατανοτίσεις κατανοτίσει
Dual κατανοτίσετον κατανοτίσετον
Plural κατανοτίσομεν κατανοτίσετε κατανοτίσουσιν*
OptativeSingular κατανοτίσοιμι κατανοτίσοις κατανοτίσοι
Dual κατανοτίσοιτον κατανοτισοίτην
Plural κατανοτίσοιμεν κατανοτίσοιτε κατανοτίσοιεν
Infinitive κατανοτίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανοτισων κατανοτισοντος κατανοτισουσα κατανοτισουσης κατανοτισον κατανοτισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανοτίσομαι κατανοτίσει, κατανοτίσῃ κατανοτίσεται
Dual κατανοτίσεσθον κατανοτίσεσθον
Plural κατανοτισόμεθα κατανοτίσεσθε κατανοτίσονται
OptativeSingular κατανοτισοίμην κατανοτίσοιο κατανοτίσοιτο
Dual κατανοτίσοισθον κατανοτισοίσθην
Plural κατανοτισοίμεθα κατανοτίσοισθε κατανοτίσοιντο
Infinitive κατανοτίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανοτισομενος κατανοτισομενου κατανοτισομενη κατανοτισομενης κατανοτισομενον κατανοτισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to bedew

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION