Sense

1. to find great fault with, blame greatly, accuse

Examples

• αὐτὰ μέντοι ταῦτα καὶ ὁ σοφὸσ Εὐριπίδησ καταμέμφεται λέγων· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 4:8)
• ἐν γοῦν τοῖσ Περὶ λέξεωσ γραφεῖσι τῶν τε ἄλλων καταμέμφεται τῶν περὶ τὰσ ἀντιθέσεισ καὶ παρισώσεισ καὶ παρομοιώσεισ καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ σχήματα διεσπουδακότων καὶ δὴ καὶ τὸν Λυσίαν ἐν τούτοισ κατηρίθμηκε, τὸν ὑπὲρ Νικίου τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀθηναίων λόγον, ὃν εἶπεν ἐπὶ Συρακουσίων αἰχμάλωτοσ ὤν, ὡσ ὑπὸ τούτου γεγραμμένον τοῦ ῥήτοροσ παρατιθείσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 152)
• ἐγὼ δὲ πλησίον γενόμενοσ ἀγκύρασ μὲν ἔτι πόρρω τῆσ γῆσ ἐκέλευον βαλέσθαι τοὺσ κυβερνήτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατάδηλα τοῖσ Τιβεριεῦσιν εἶναι τὰ πλοῖα κενὰ τῶν ἐπιβατῶν ὄντα, πλησιάσασ δ’ αὐτὸσ ἔν τινι πλοίῳ κατεμεμφόμην αὐτῶν τὴν ἄγνοιαν, καὶ ὅτι δὴ οὕτωσ εὐχερεῖσ εἰε͂ν πάσησ δικαίασ ἄνευ προφάσεωσ ἐξίστασθαι τῆσ πρόσ με πίστεωσ. (Flavius Josephus, 200:1)
• φοβοῦνται τοὺσ θεοὺσ καὶ καταφεύγουσιν ἐπὶ τοὺσ θεοὺσ , κολακεύουσι καὶ λοιδοροῦσιν, εὔχονται καὶ καταμέμφονται. (Plutarch, De superstitione, section 6 4:4)
• οἱ δὲ πολλοὶ πάντα καταμέμφονται καὶ πάντα τὰ παρὰ τὰσ ἐλπίδασ αὐτοῖσ συμβεβηκότα ἐξ ἐπηρείασ τύχησ καὶ δαιμόνων γενέσθαι νομίζουσι. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 301)
• συμπένομαι τοῖσ πολίταισ τούτου τοῦ πράγματοσ, καὶ ἐμαυτὸν καταμέμφομαι ὡσ οὐκ εἰδὼσ περὶ ἀρετῆσ τὸ παράπαν· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 8:2)

Similar forms

• καταμεμφόμενος (6)
• καταμεμφομένους (2)
• καταμεμφόμενοι (2)
• καταμεμφόμενόν (1)
• καταμέμφομαι (1)
• καταμεμφομένων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.