Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφοιτάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταφοιτάω καταφοιτήσω

Structure: κατα (Prefix) + φοιτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to come down constantly or regularly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοίτω καταφοίτᾳς καταφοίτᾳ
Dual καταφοίτᾱτον καταφοίτᾱτον
Plural καταφοίτωμεν καταφοίτᾱτε καταφοίτωσιν*
SubjunctiveSingular καταφοίτω καταφοίτῃς καταφοίτῃ
Dual καταφοίτητον καταφοίτητον
Plural καταφοίτωμεν καταφοίτητε καταφοίτωσιν*
OptativeSingular καταφοίτῳμι καταφοίτῳς καταφοίτῳ
Dual καταφοίτῳτον καταφοιτῷτην
Plural καταφοίτῳμεν καταφοίτῳτε καταφοίτῳεν
ImperativeSingular καταφοῖτᾱ καταφοιτᾶτω
Dual καταφοίτᾱτον καταφοιτᾶτων
Plural καταφοίτᾱτε καταφοιτῶντων, καταφοιτᾶτωσαν
Infinitive καταφοίτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοιτων καταφοιτωντος καταφοιτωσα καταφοιτωσης καταφοιτων καταφοιτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοίτωμαι καταφοίτᾳ καταφοίτᾱται
Dual καταφοίτᾱσθον καταφοίτᾱσθον
Plural καταφοιτῶμεθα καταφοίτᾱσθε καταφοίτωνται
SubjunctiveSingular καταφοίτωμαι καταφοίτῃ καταφοίτηται
Dual καταφοίτησθον καταφοίτησθον
Plural καταφοιτώμεθα καταφοίτησθε καταφοίτωνται
OptativeSingular καταφοιτῷμην καταφοίτῳο καταφοίτῳτο
Dual καταφοίτῳσθον καταφοιτῷσθην
Plural καταφοιτῷμεθα καταφοίτῳσθε καταφοίτῳντο
ImperativeSingular καταφοίτω καταφοιτᾶσθω
Dual καταφοίτᾱσθον καταφοιτᾶσθων
Plural καταφοίτᾱσθε καταφοιτᾶσθων, καταφοιτᾶσθωσαν
Infinitive καταφοίτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοιτωμενος καταφοιτωμενου καταφοιτωμενη καταφοιτωμενης καταφοιτωμενον καταφοιτωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοιτήσω καταφοιτήσεις καταφοιτήσει
Dual καταφοιτήσετον καταφοιτήσετον
Plural καταφοιτήσομεν καταφοιτήσετε καταφοιτήσουσιν*
OptativeSingular καταφοιτήσοιμι καταφοιτήσοις καταφοιτήσοι
Dual καταφοιτήσοιτον καταφοιτησοίτην
Plural καταφοιτήσοιμεν καταφοιτήσοιτε καταφοιτήσοιεν
Infinitive καταφοιτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοιτησων καταφοιτησοντος καταφοιτησουσα καταφοιτησουσης καταφοιτησον καταφοιτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοιτήσομαι καταφοιτήσει, καταφοιτήσῃ καταφοιτήσεται
Dual καταφοιτήσεσθον καταφοιτήσεσθον
Plural καταφοιτησόμεθα καταφοιτήσεσθε καταφοιτήσονται
OptativeSingular καταφοιτησοίμην καταφοιτήσοιο καταφοιτήσοιτο
Dual καταφοιτήσοισθον καταφοιτησοίσθην
Plural καταφοιτησοίμεθα καταφοιτήσοισθε καταφοιτήσοιντο
Infinitive καταφοιτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοιτησομενος καταφοιτησομενου καταφοιτησομενη καταφοιτησομενης καταφοιτησομενον καταφοιτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεφοῖτων κατεφοῖτᾱς κατεφοῖτᾱν*
Dual κατεφοίτᾱτον κατεφοιτᾶτην
Plural κατεφοίτωμεν κατεφοίτᾱτε κατεφοῖτων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεφοιτῶμην κατεφοίτω κατεφοίτᾱτο
Dual κατεφοίτᾱσθον κατεφοιτᾶσθην
Plural κατεφοιτῶμεθα κατεφοίτᾱσθε κατεφοίτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION