Ancient Greek-English Dictionary Language

καταβλάπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταβλάπτω καταβλάψω

Structure: κατα (Prefix) + βλάπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hurt greatly, damage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάπτω καταβλάπτεις καταβλάπτει
Dual καταβλάπτετον καταβλάπτετον
Plural καταβλάπτομεν καταβλάπτετε καταβλάπτουσιν*
SubjunctiveSingular καταβλάπτω καταβλάπτῃς καταβλάπτῃ
Dual καταβλάπτητον καταβλάπτητον
Plural καταβλάπτωμεν καταβλάπτητε καταβλάπτωσιν*
OptativeSingular καταβλάπτοιμι καταβλάπτοις καταβλάπτοι
Dual καταβλάπτοιτον καταβλαπτοίτην
Plural καταβλάπτοιμεν καταβλάπτοιτε καταβλάπτοιεν
ImperativeSingular καταβλάπτε καταβλαπτέτω
Dual καταβλάπτετον καταβλαπτέτων
Plural καταβλάπτετε καταβλαπτόντων, καταβλαπτέτωσαν
Infinitive καταβλάπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαπτων καταβλαπτοντος καταβλαπτουσα καταβλαπτουσης καταβλαπτον καταβλαπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάπτομαι καταβλάπτει, καταβλάπτῃ καταβλάπτεται
Dual καταβλάπτεσθον καταβλάπτεσθον
Plural καταβλαπτόμεθα καταβλάπτεσθε καταβλάπτονται
SubjunctiveSingular καταβλάπτωμαι καταβλάπτῃ καταβλάπτηται
Dual καταβλάπτησθον καταβλάπτησθον
Plural καταβλαπτώμεθα καταβλάπτησθε καταβλάπτωνται
OptativeSingular καταβλαπτοίμην καταβλάπτοιο καταβλάπτοιτο
Dual καταβλάπτοισθον καταβλαπτοίσθην
Plural καταβλαπτοίμεθα καταβλάπτοισθε καταβλάπτοιντο
ImperativeSingular καταβλάπτου καταβλαπτέσθω
Dual καταβλάπτεσθον καταβλαπτέσθων
Plural καταβλάπτεσθε καταβλαπτέσθων, καταβλαπτέσθωσαν
Infinitive καταβλάπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαπτομενος καταβλαπτομενου καταβλαπτομενη καταβλαπτομενης καταβλαπτομενον καταβλαπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάψω καταβλάψεις καταβλάψει
Dual καταβλάψετον καταβλάψετον
Plural καταβλάψομεν καταβλάψετε καταβλάψουσιν*
OptativeSingular καταβλάψοιμι καταβλάψοις καταβλάψοι
Dual καταβλάψοιτον καταβλαψοίτην
Plural καταβλάψοιμεν καταβλάψοιτε καταβλάψοιεν
Infinitive καταβλάψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαψων καταβλαψοντος καταβλαψουσα καταβλαψουσης καταβλαψον καταβλαψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάψομαι καταβλάψει, καταβλάψῃ καταβλάψεται
Dual καταβλάψεσθον καταβλάψεσθον
Plural καταβλαψόμεθα καταβλάψεσθε καταβλάψονται
OptativeSingular καταβλαψοίμην καταβλάψοιο καταβλάψοιτο
Dual καταβλάψοισθον καταβλαψοίσθην
Plural καταβλαψοίμεθα καταβλάψοισθε καταβλάψοιντο
Infinitive καταβλάψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαψομενος καταβλαψομενου καταβλαψομενη καταβλαψομενης καταβλαψομενον καταβλαψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺσ δ’ ἀνδροφόνουσ ἐξεῖναι ἀποκτείνειν ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ ἀπάγειν, ὡσ ἐν τῷ <α> ἄξονι ἀγορεύει, λυμαίνεσθαι δὲ μή, μηδὲ ἀποινᾶν, ἢ διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 36:1)
  • ἄν τισ καταβλάψῃ τινά, ἑκὼν ἀδίκωσ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 65:5)
  • ὧν ἂν γίγνηταί τι φανερὸν τοῖσ ἐκλεχθεῖσιν ἑκάστοτε δικασταῖσ, ἀναφέροντοσ τοῦ δράσαντοσ ἢ τοῦ σκηπτομένου ὑπὲρ τοῦ ποιήσαντοσ, κριθῇ δὲ οὕτω διατεθεὶσ παρανομῆσαι, τὴν μὲν βλάβην ἣν ἄν τινα καταβλάψῃ πάντωσ ἁπλῆν ἀποτινέτω, τῶν δὲ ἄλλων δικαιωμάτων ἀφείσθω, πλὴν ἂν ἄρα τινὰ ἀποκτείνασ μὴ καθαρὸσ ᾖ τὰσ χεῖρασ φόνου· (Plato, Laws, book 9 72:2)

Synonyms

  1. to hurt greatly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION