Ancient Greek-English Dictionary Language

κακοποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοποιέω κακοποιήσω

Structure: κακοποιέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from kakopoio/s

Sense

  1. to do ill, play the knave, to manage one's affairs ill
  2. to do mischief to, maltreat

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοποίω κακοποίεις κακοποίει
Dual κακοποίειτον κακοποίειτον
Plural κακοποίουμεν κακοποίειτε κακοποίουσιν*
SubjunctiveSingular κακοποίω κακοποίῃς κακοποίῃ
Dual κακοποίητον κακοποίητον
Plural κακοποίωμεν κακοποίητε κακοποίωσιν*
OptativeSingular κακοποίοιμι κακοποίοις κακοποίοι
Dual κακοποίοιτον κακοποιοίτην
Plural κακοποίοιμεν κακοποίοιτε κακοποίοιεν
ImperativeSingular κακοποῖει κακοποιεῖτω
Dual κακοποίειτον κακοποιεῖτων
Plural κακοποίειτε κακοποιοῦντων, κακοποιεῖτωσαν
Infinitive κακοποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοποιων κακοποιουντος κακοποιουσα κακοποιουσης κακοποιουν κακοποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοποίουμαι κακοποίει, κακοποίῃ κακοποίειται
Dual κακοποίεισθον κακοποίεισθον
Plural κακοποιοῦμεθα κακοποίεισθε κακοποίουνται
SubjunctiveSingular κακοποίωμαι κακοποίῃ κακοποίηται
Dual κακοποίησθον κακοποίησθον
Plural κακοποιώμεθα κακοποίησθε κακοποίωνται
OptativeSingular κακοποιοίμην κακοποίοιο κακοποίοιτο
Dual κακοποίοισθον κακοποιοίσθην
Plural κακοποιοίμεθα κακοποίοισθε κακοποίοιντο
ImperativeSingular κακοποίου κακοποιεῖσθω
Dual κακοποίεισθον κακοποιεῖσθων
Plural κακοποίεισθε κακοποιεῖσθων, κακοποιεῖσθωσαν
Infinitive κακοποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοποιουμενος κακοποιουμενου κακοποιουμενη κακοποιουμενης κακοποιουμενον κακοποιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοποιήσω κακοποιήσεις κακοποιήσει
Dual κακοποιήσετον κακοποιήσετον
Plural κακοποιήσομεν κακοποιήσετε κακοποιήσουσιν*
OptativeSingular κακοποιήσοιμι κακοποιήσοις κακοποιήσοι
Dual κακοποιήσοιτον κακοποιησοίτην
Plural κακοποιήσοιμεν κακοποιήσοιτε κακοποιήσοιεν
Infinitive κακοποιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοποιησων κακοποιησοντος κακοποιησουσα κακοποιησουσης κακοποιησον κακοποιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοποιήσομαι κακοποιήσει, κακοποιήσῃ κακοποιήσεται
Dual κακοποιήσεσθον κακοποιήσεσθον
Plural κακοποιησόμεθα κακοποιήσεσθε κακοποιήσονται
OptativeSingular κακοποιησοίμην κακοποιήσοιο κακοποιήσοιτο
Dual κακοποιήσοισθον κακοποιησοίσθην
Plural κακοποιησοίμεθα κακοποιήσοισθε κακοποιήσοιντο
Infinitive κακοποιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοποιησομενος κακοποιησομενου κακοποιησομενη κακοποιησομενης κακοποιησομενον κακοποιησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ τὸν Θεόν. οὐκ ἐγὼ εἶπα τοῦ ἀριθμῆσαι ἐν τῷ λαῷ̣ καὶ ἐγώ εἰμι ὁ ἁμαρτών, κακοποιῶν ἐκακοποίησα, καὶ ταῦτα τὰ πρόβατα τί ἐποίησαν̣ Κύριε ὁ Θεόσ, γενηθήτω ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρόσ μου καὶ μὴ ἐν τῷ λαῷ σου εἰσ ἀπώλειαν, Κύριε. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 21:17)
  • πᾶσ, ὃσ ἀδελφὸν πτωχὸν μισεῖ, καὶ φιλίασ μακρὰν ἔσται. ἔννοια ἀγαθὴ τοῖσ εἰδόσιν αὐτὴν ἐγγιεῖ, ἀνὴρ δὲ φρόνιμοσ εὑρήσει αὐτήν. ὁ πολλὰ κακοποιῶν τελεσιουργεῖ κακίαν, ὃσ δὲ ἐρεθίζει λόγουσ οὐ σωθήσεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:5)
  • τὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἔχοντεσ καλήν, ἵνα, ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡσ κακοποιῶν, ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ἐποπτεύοντεσ δοξάσωσι τὸν θεὸν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆσ. (PETROU A, chapter 2 15:1)
  • εἴτε βασιλεῖ ὡσ ὑπερέχοντι, εἴτε ἡγεμόσιν ὡσ δι’ αὐτοῦ πεμπομένοισ εἰσ ἐκδίκησιν κακοποιῶν ἔπαινον δὲ ἀγαθοποιῶν· (PETROU A, chapter 2 18:1)
  • ὁ κακοποιῶν οὐχ ἑώρακεν τὸν θεόν. (IWANOU G, chapter 1 15:3)

Synonyms

  1. to do mischief to

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION