Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κακομίμητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κακομίμητος κακομίμητον

Structure: κακομιμητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mi_me/omai

Sense

  1. imitating ill;

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative κακομίμητος κακομίμητον
Genitive κακομιμήτου κακομιμήτου
Dative κακομιμήτῳ κακομιμήτῳ
Accusative κακομίμητον κακομίμητον
Vocative κακομίμητε κακομίμητον
DualN/A/V κακομιμήτω κακομιμήτω
G/D κακομιμήτοιν κακομιμήτοιν
PluralNominative κακομίμητοι κακομίμητα
Genitive κακομιμήτων κακομιμήτων
Dative κακομιμήτοις κακομιμήτοις
Accusative κακομιμήτους κακομίμητα
Vocative κακομίμητοι κακομίμητα
Positive Comparative Superlative
Adjective κακομίμητος κακομιμήτου κακομιμητότερος κακομιμητοτέρου κακομιμητότατος κακομιμητοτάτου
Adverb κακομιμήτως κακομιμητότερον κακομιμητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. imitating ill

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION