- ἤδη δὲ ἀμελούμενοσ ὑφ’ ἁπάντων καὶ μηκέθ’ ὁμοίωσ περίβλεπτοσ ὤν ‐ ἑώλα γὰρ ἦν ἅπαντα καὶ οὐδὲν ἔτι καινουργεῖν ἐδύνατο ἐφ’ ὅτῳ ἐκπλήξει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ καὶ θαυμάζειν καὶ πρὸσ αὐτὸν ἀποβλέπειν ποιήσει, οὗπερ ἐξ ἀρχῆσ δριμύν τινα ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν ‐ τὸ τελευταῖον τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο περὶ τῆσ πυρᾶσ, καὶ διέδωκε λόγον ἐσ τοὺσ Ἕλληνασ εὐθὺσ ἀπ’ Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν ὡσ ἐσ τοὐπιὸν καύσων ἑαυτόν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:47)
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:47)
- ἐπὶ τὸ καινουργεῖν φέρου, οὕτωσ, ἐκείνωσ, τοῦτο γιγνώσκων ὅτι ἓν καινὸν ἐγχείρημα, κἂν τολμηρὸν ᾖ,, πολλῶν παλαιῶν ἐστι χρησιμώτερον ὅτι δὲ καὶ οἱ ἀρχαῖοι οἴδασι τὸ οὕτω λεγόμενον ὕδωρ, ἵνα μὴ πάλιν ἀγανακτήσῃσ δηκόκταν μου λέγοντοσ, δείξω, κατὰ γὰρ Φερεκράτουσ Ψευδηρακλέα εἴποι τισ ἂν τῶν πάνυ δοκησιδεξίων ἐγὼ δ’ ἂν ἀντείποιμι μὴ πολυπραγμόνει, ἀλλ’ εἰ δοκεῖ σοι, πρόσεχε τὸν νοῦν κἀκροῶ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 95 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 95 1:4)
- Κορνήλιοσ δ’ ὁ συμβουλεύων τοῖσ δέκα τὴν ἡγεμονίαν ἐπιτρέψαι τοῦ πολέμου κατὰ τὸ καρτερὸν ἀπεμάχετο κεκρίσθαι τὸ πρᾶγμα ἤδη λέγων καὶ τέλοσ ἔχειν νόμιμον ἁπάντων ἐψηφικότων, ἠξίου τε διαριθμεῖν τὰσ γνώμασ καὶ μηδὲν ἔτι καινουργεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 21 3:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 21 3:1)
- δειλίασ τε καὶ ὄκνου καὶ τοῦ μηδὲν ἔτι καινουργεῖν τοὺσ ἡγεμόνασ, ὑφ’ ὧν ἐλευθερία τ’ ἀπόλλυται καὶ ἡγεμονία καταλύεται, τοὺσ τοιούτουσ ἀγῶνασ αἰτίουσ ἔσεσθαι κατὰ τὸ εἰκὸσ ἐλογίζοντο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 28 3:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 28 3:2)
- Καὶ ἀπὸ τοῦδε ἦν οἶστροσ ἄλογόσ τε καὶ μανιώδησ, οἱο͂ν ἐν τοῖσ βακχείοισ πάθεσί φασι τὰσ μαινάδασ ἀλλόκοτα καινουργεῖν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 3:1)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 3:1)