ἰλύς
;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἰλύς
ἰλύος
Etym.: Gen. i)lu_os Hom., i)luos Anth.
- τί θαυμαστόν, εἰ ζῴων ἐχρησάμεθα σαρξὶ παρὰ φύσιν, ὅτ’ ἰλὺσ ἠσθίετο καὶ φλοιὸσ ἐβρώθη ξύλου, καὶ ἄγρωστιν εὑρεῖν βλαστάνουσαν ἢ φλεώ τινα ῥίζαν εὐτυχὲσ ἦν; (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 2 8:2)
- καὶ πνεύματοσ καθαροῦ δεχομένου τὴν κίνησιν ἐν δὲ πλήθει καὶ περιττώματι οἱο͂ν ἰλὺσ ἀναταραττομένη μιαρὰ ποιεῖ πάντα καὶ δυσχερῆ καὶ δυσαπάλλακτα. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 10 3:2)
- ἐνθεῦτεν μὲν καὶ μέχρι Ἡλίου πόλιοσ ἐσ τὴν μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτοσ, ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη τε καὶ ἔνυδροσ καὶ ἰλύσ. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 7 2:2)
- τὰ δὲ ἀνθρώπων καὶ οὐχ ἥκιστα τὸ πρόθυμον ἡ πεπρωμένη κατὰ ταὐτὰ ἐπικρύπτει καὶ εἰ ψηφῖδα ἐπιλαβοῦσα ἰλὺσ ποταμοῦ, ὅπου καὶ τότε Ἀριστοδήμῳ διασώσασθαι Μεσσήνην ἀγώνισμα ποιουμένῳ τὸ ἐμπόδιον ἐπήγαγε τοιόνδε. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 9 8:2)