ἱερογραμματεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ἱερογραμματεύς
ἱερογραμματέως
Structure:
ἱερογραμματευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν τῶν τοὺσ μολυσμοὺσ ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆσ πτοίασ αὐτόν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 321:1)
- ἡγεῖσθαι δ’ αὐτῶν γραμματέασ Μωσῆν τε καὶ Ιὤσηπον καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ’ αὐτοῖσ ὀνόματα εἶναι τῷ μὲν Μωσῇ Τισιθέν, τῷ δὲ Ιὠσήπῳ Πετεσήφ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 322:2)
- καθόλου δὲ τοὺσ περὶ τὸν Ὄσιριν τοῦτον ἔχοντασ ἱερογραμματέα ἅπαντ’ αὐτῷ προσανακοινοῦσθαι καὶ μάλιστα χρῆσθαι τῇ τούτου συμβουλίᾳ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 16 2:2)
- μετὰ δὲ ταῦτα τοῦ βασιλέωσ ἱεροσκοπησαμένου μόσχῳ καὶ καλλιερήσαντοσ, ὁ μὲν ἱερογραμματεὺσ παρανεγίνωσκέ τινασ συμβουλίασ συμφερούσασ καὶ πράξεισ ἐκ τῶν ἱερῶν βίβλων τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν, ὅπωσ ὁ τῶν ὅλων τὴν ἡγεμονίαν ἔχων τὰσ καλλίστασ προαιρέσεισ τῇ διανοίᾳ θεωρήσασ οὕτω πρὸσ τὴν τεταγμένην τῶν κατὰ μέροσ τρέπηται διοίκησιν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 70 9:1)
- τῶν ἱερογραμματέων τισ, καὶ γάρ εἰσι δεινοὶ περὶ τῶν μελλόντων τὴν ἀλήθειαν εἰπεῖν, ἀγγέλλει τῷ βασιλεῖ τεχθήσεσθαί τινα κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τοῖσ Ἰσραηλίταισ, ὃσ ταπεινώσει μὲν τὴν Αἰγυπτίων ἡγεμονίαν, αὐξήσει δὲ τοὺσ Ἰσραηλίτασ τραφεὶσ ἀρετῇ τε πάντασ ὑπερβαλεῖ καὶ δόξαν ἀείμνηστον κτήσεται. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 256:2)
- ὅ τε γὰρ παῖσ, ὃν προεῖπεν ὁ ἱερογραμματεύσ, τρέφεται λαθὼν τὴν τοῦ βασιλέωσ φυλακὴν καὶ ἀληθὴσ ἐπὶ τοῖσ ἐξ αὐτοῦ γενησομένοισ ὁ προειπὼν εὑρέθη. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 260:3)
- θεασάμενοσ δ’ ὁ ἱερογραμματεὺσ ὁ καὶ τὴν γένεσιν αὐτοῦ προειπὼν ἐπὶ ταπεινώσει τῆσ Αἰγυπτίων ἀρχῆσ ἐσομένην ὡρ́μησεν ἀποκτεῖναι, καὶ δεινὸν ἀνακραγών, "οὗτοσ, εἶπε, βασιλεῦ, ὁ παῖσ ἐκεῖνοσ, ὃν κτείνασιν ἡμῖν ἐδήλωσεν ὁ θεὸσ ἀφόβοισ εἶναι, μαρτυρεῖ τῇ προαγορεύσει τοῦ γεγονότοσ ἐπιβεβηκὼσ ἡγεμονίᾳ τῇ σῇ καὶ πατῶν τὸ διάδημα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 290:2)