Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰδιότης

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἰδιότης ἰδιότες

Structure: ἰδιοτη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: i)/dios

Sense

  1. peculiar nature, property

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative ἰδιότης ἰδίοτες
Genitive ἰδιότους ἰδιότους
Dative ἰδιότει ἰδιότει
Accusative ἰδιότη ἰδίοτες
Vocative ἰδιότες ἰδίοτες
DualN/A/V ἰδιότει ἰδιότει
G/D ἰδιότοιν ἰδιότοιν
PluralNominative ἰδιότεις ἰδιότη
Genitive ἰδιότων ἰδιότων
Dative ἰδιότεσιν* ἰδιότεσιν*
Accusative ἰδιότεις ἰδιότη
Vocative ἰδιότεις ἰδιότη
Positive Comparative Superlative
Adjective ἰδιότης ἰδιότους ἰδιοτέστερος ἰδιοτεστέρου ἰδιοτέστατος ἰδιοτεστάτου
Adverb ἰδιοτέως ἰδιοτέστερον ἰδιοτέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καίτοι τί τῶν ζῳών ἐκείνων, ἐν οἷσ ἡ τοῦ πνεύματοσ ἰδιότησ μέγα δύναται, μνημονεύω, παρὸν ἐπ’ ἀνθρώποισ, ἐν οἷσ ἢ οὐδὲν ἢ παντάπασιν ἀμυδρόν τι καὶ μικρὸν ὠφελεῖ, ποιεῖσθαι τὸν λόγον; (Galen, On the Natural Faculties., B, section 885)
  • ἡ γὰρ τῆσ ἀμφιστόμου τάξεωσ ἰδιότησ τοιαύτην ἔχει τὴν χρείαν. (Polybius, Histories, book 2, chapter 29 4:1)
  • στήσαντεσ δ’ ἐπὶ τούτων τὴν διήγησιν τὸν ὑπὲρ τῆσ Ῥωμαίων πολιτείασ συστησόμεθα λόγον, ᾧ κατὰ τὸ συνεχὲσ ὑποδείξομεν ὅτι μέγιστα συνεβάλετ’ αὐτοῖσ ἡ τοῦ πολιτεύματοσ ἰδιότησ πρὸσ τὸ μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον καὶ πρὸσ τὸ κρατήσαντασ τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν τῆσ τῶν ὅλων ἐπιβολῆσ. (Polybius, Histories, book 3, chapter 2 6:1)

Synonyms

  1. peculiar nature

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION