Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰδιοβουλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἰδιοβουλέω

Structure: ἰδιοβουλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: boulh/

Sense

  1. to follow one's own counsel, take one's own way

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰδιοβουλῶ ἰδιοβουλεῖς ἰδιοβουλεῖ
Dual ἰδιοβουλεῖτον ἰδιοβουλεῖτον
Plural ἰδιοβουλοῦμεν ἰδιοβουλεῖτε ἰδιοβουλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἰδιοβουλῶ ἰδιοβουλῇς ἰδιοβουλῇ
Dual ἰδιοβουλῆτον ἰδιοβουλῆτον
Plural ἰδιοβουλῶμεν ἰδιοβουλῆτε ἰδιοβουλῶσιν*
OptativeSingular ἰδιοβουλοῖμι ἰδιοβουλοῖς ἰδιοβουλοῖ
Dual ἰδιοβουλοῖτον ἰδιοβουλοίτην
Plural ἰδιοβουλοῖμεν ἰδιοβουλοῖτε ἰδιοβουλοῖεν
ImperativeSingular ἰδιοβούλει ἰδιοβουλείτω
Dual ἰδιοβουλεῖτον ἰδιοβουλείτων
Plural ἰδιοβουλεῖτε ἰδιοβουλούντων, ἰδιοβουλείτωσαν
Infinitive ἰδιοβουλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰδιοβουλων ἰδιοβουλουντος ἰδιοβουλουσα ἰδιοβουλουσης ἰδιοβουλουν ἰδιοβουλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰδιοβουλοῦμαι ἰδιοβουλεῖ, ἰδιοβουλῇ ἰδιοβουλεῖται
Dual ἰδιοβουλεῖσθον ἰδιοβουλεῖσθον
Plural ἰδιοβουλούμεθα ἰδιοβουλεῖσθε ἰδιοβουλοῦνται
SubjunctiveSingular ἰδιοβουλῶμαι ἰδιοβουλῇ ἰδιοβουλῆται
Dual ἰδιοβουλῆσθον ἰδιοβουλῆσθον
Plural ἰδιοβουλώμεθα ἰδιοβουλῆσθε ἰδιοβουλῶνται
OptativeSingular ἰδιοβουλοίμην ἰδιοβουλοῖο ἰδιοβουλοῖτο
Dual ἰδιοβουλοῖσθον ἰδιοβουλοίσθην
Plural ἰδιοβουλοίμεθα ἰδιοβουλοῖσθε ἰδιοβουλοῖντο
ImperativeSingular ἰδιοβουλοῦ ἰδιοβουλείσθω
Dual ἰδιοβουλεῖσθον ἰδιοβουλείσθων
Plural ἰδιοβουλεῖσθε ἰδιοβουλείσθων, ἰδιοβουλείσθωσαν
Infinitive ἰδιοβουλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰδιοβουλουμενος ἰδιοβουλουμενου ἰδιοβουλουμενη ἰδιοβουλουμενης ἰδιοβουλουμενον ἰδιοβουλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̓διοβούλουν ῑ̓διοβούλεις ῑ̓διοβούλειν*
Dual ῑ̓διοβουλεῖτον ῑ̓διοβουλείτην
Plural ῑ̓διοβουλοῦμεν ῑ̓διοβουλεῖτε ῑ̓διοβούλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̓διοβουλούμην ῑ̓διοβουλοῦ ῑ̓διοβουλεῖτο
Dual ῑ̓διοβουλεῖσθον ῑ̓διοβουλείσθην
Plural ῑ̓διοβουλούμεθα ῑ̓διοβουλεῖσθε ῑ̓διοβουλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to follow one's own counsel

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION