Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἠλακάτη

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἠλακάτη

Structure: ἠλακατ (Stem) + η (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. a distaff, the stalk

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἠλακάτη ἠλακάτᾱ ἠλακάται
Genitive ἠλακάτης ἠλακάταιν ἠλακατῶν
Dative ἠλακάτῃ ἠλακάταιν ἠλακάταις
Accusative ἠλακάτην ἠλακάτᾱ ἠλακάτᾱς
Vocative ἠλακάτη ἠλακάτᾱ ἠλακάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τόν ῥὰ οἱ ἀμφίπολοσ Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα νήματοσ ἀσκητοῖο βεβυσμένον αὐτὰρ ἐν αὐτῷ ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲσ εἶροσ ἔχουσα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 17 2:1)
  • "ἐπὶ δὲ τοῦ θωρακίου εἰσ ὕψοσ ἀνήκουσα καὶ ὀξεῖα γιγνομένη ἐστὶν ἡ λεγομένη ἠλακάτη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49 1:6)
  • οἱ δὲ τηρεῖσθαι μὲν ἐν ὑδρίᾳ τὴν ἀσπίδα καθεἱργμένην φάσκουσιν, ἠλακάτῃ δέ τινι χρυσῇ τῆσ Κλεοπάτρασ ἐκκαλουμένησ αὐτὴν καὶ διαγριαινούσησ ὁρμήσασαν ἐμφῦναι τῷ βραχίονι. (Plutarch, Antony, chapter 86 2:1)
  • ἣ καὶ ἐπ’ ἠλακάτῃ μητρὸσ φόβῳ, ἣ καὶ ἐφ’ ἱστῷ ἑστήκει Μουσέων λάτρισ ἐφαπτομένη. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 190 1:1)
  • αὐτὰρ ἐπ’ αὐτῷ ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲσ εἶροσ ἔχουσα. (Homer, Odyssey, Book 4 14:7)

Synonyms

  1. a distaff

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION