Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἠλακάτη

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἠλακάτη

Structure: ἠλακατ (Stem) + η (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. a distaff, the stalk

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἠλακάτη ἠλακάτᾱ ἠλακάται
Genitive ἠλακάτης ἠλακάταιν ἠλακατῶν
Dative ἠλακάτῃ ἠλακάταιν ἠλακάταις
Accusative ἠλακάτην ἠλακάτᾱ ἠλακάτᾱς
Vocative ἠλακάτη ἠλακάτᾱ ἠλακάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δὲ λίνον ἠλακάτᾳ δακτύλοισ ἕλισσεν, νῆμα δ’ ἱέτο πέδῳ, σκύλων Φρυγίων ἐπὶ τύμβον ἀγάλ‐ ματα συστολίσαι χρῄζουσα λίνῳ, φάρεα πορφύρεα, δῶρα Κλυταιμήστρᾳ. (Euripides, episode, lyric 2:3)
  • ἡ μὲν ἐπ’ ἐσχάρῃ ἧστο σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν ἠλάκατα στρωφῶσ’ ἁλιπόρφυρα· (Homer, Odyssey, Book 6 5:4)
  • ἡ δ’ ἧσται ἐπ’ ἐσχάρῃ ἐν πυρὸσ αὐγῇ, ἠλάκατα στρωφῶσ’ ἁλιπόρφυρα, θαῦμα ἰδέσθαι, κίονι κεκλιμένη· (Homer, Odyssey, Book 6 26:10)
  • πεντήκοντα δέ οἱ δμωαὶ κατὰ δῶμα γυναῖκεσ αἱ μὲν ἀλετρεύουσι μύλῃσ ἔπι μήλοπα καρπόν, αἱ δ’ ἱστοὺσ ὑφόωσι καὶ ἠλάκατα στρωφῶσιν ἥμεναι, οἱᾶ́ τε φύλλα μακεδνῆσ αἰγείροιο· (Homer, Odyssey, Book 7 9:13)
  • μήτηρ δ’ ἀντίον ἷζε παρὰ σταθμὸν μεγάροιο κλισμῷ κεκλιμένη, λέπτ’ ἠλάκατα στρωφῶσα. (Homer, Odyssey, Book 17 14:7)

Synonyms

  1. a distaff

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION