뜻

1. 줄기, 그루, 가락

1. a distaff, the stalk

예문

• τόν ῥὰ οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον αὐτὰρ ἐν αὐτῷ ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 17 2:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 17 2:1)

• "πρὸς Πορκίαν ἔπεισι φάναι τὰ τοῦ Ἕκτορος, ἱστόν ἠλακάτην τε καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε: (Plutarch, Brutus, chapter 23 4:1)

  (플루타르코스, Brutus, chapter 23 4:1)

• "τῶν δ ἀνθῶν ὅσα ἔχει καθάπερ ἠλακάτην ἐκ μέσου τινὰ ἐξέχουσαν, ταῦτά ἐστι γόνιμα: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 268)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 268)

• κἀν τῷ πρώτῳ δὲ τῆς αὐτῆς πραγματείας τὰ περὶ τῆς ἠλακάτης καὶ τῶν γονίμων εἴρηκεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 26 1:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 26 1:1)

• "ἐπὶ δὲ τοῦ θωρακίου εἰς ὕψος ἀνήκουσα καὶ ὀξεῖα γιγνομένη ἐστὶν ἡ λεγομένη ἠλακάτη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49 1:6)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49 1:6)

• οἱ δὲ τηρεῖσθαι μὲν ἐν ὑδρίᾳ τὴν ἀσπίδα καθεἱργμένην φάσκουσιν, ἠλακάτῃ δέ τινι χρυσῇ τῆς Κλεοπάτρας ἐκκαλουμένης αὐτὴν καὶ διαγριαινούσης ὁρμήσασαν ἐμφῦναι τῷ βραχίονι. (Plutarch, Antony, chapter 86 2:1)

  (플루타르코스, Antony, chapter 86 2:1)

• ἣ καὶ ἐπ ἠλακάτῃ μητρὸς φόβῳ, ἣ καὶ ἐφ ἱστῷ ἑστήκει Μουσέων λάτρις ἐφαπτομένη. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 190 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 190 1:1)

• αὐτὰρ ἐπ αὐτῷ ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα. (Homer, Odyssey, Book 4 14:7)

  (호메로스, 오디세이아, Book 4 14:7)

유사 형태

• ἠλακάτην (17)
• ἠλακατῆνες (5)
• ἠλάκατα (5)
• ἠλακάτας (3)
• ἠλακάτη (3)
• ἠλακάτης (2)
• ἠλακάτῃ (2)
• ἠλακάτᾳ (1)
• ἠλακάταν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.