Ancient Greek-English Dictionary Language

γηοχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: γηοχέω

Structure: γηοχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: gh=, e)/xw

Sense

  1. to possess land

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γηόχω γηόχεις γηόχει
Dual γηόχειτον γηόχειτον
Plural γηόχουμεν γηόχειτε γηόχουσιν*
SubjunctiveSingular γηόχω γηόχῃς γηόχῃ
Dual γηόχητον γηόχητον
Plural γηόχωμεν γηόχητε γηόχωσιν*
OptativeSingular γηόχοιμι γηόχοις γηόχοι
Dual γηόχοιτον γηοχοίτην
Plural γηόχοιμεν γηόχοιτε γηόχοιεν
ImperativeSingular γηο͂χει γηοχεῖτω
Dual γηόχειτον γηοχεῖτων
Plural γηόχειτε γηοχοῦντων, γηοχεῖτωσαν
Infinitive γηόχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γηοχων γηοχουντος γηοχουσα γηοχουσης γηοχουν γηοχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γηόχουμαι γηόχει, γηόχῃ γηόχειται
Dual γηόχεισθον γηόχεισθον
Plural γηοχοῦμεθα γηόχεισθε γηόχουνται
SubjunctiveSingular γηόχωμαι γηόχῃ γηόχηται
Dual γηόχησθον γηόχησθον
Plural γηοχώμεθα γηόχησθε γηόχωνται
OptativeSingular γηοχοίμην γηόχοιο γηόχοιτο
Dual γηόχοισθον γηοχοίσθην
Plural γηοχοίμεθα γηόχοισθε γηόχοιντο
ImperativeSingular γηόχου γηοχεῖσθω
Dual γηόχεισθον γηοχεῖσθων
Plural γηόχεισθε γηοχεῖσθων, γηοχεῖσθωσαν
Infinitive γηόχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γηοχουμενος γηοχουμενου γηοχουμενη γηοχουμενης γηοχουμενον γηοχουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to possess land

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION