γαλήνη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
γαλήνη
γαλήνης
Structure:
γαλην
(Stem)
+
η
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.): perh. akin to gela/w.
Sense
- calm, stillness of wind or sea, serenity, tranquility, calmness
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἥ τε γὰρ θάλαττα εὐθὺσ ἀκύμων ἐγένετο καὶ τὴν γαλήνην ἐπισπασαμένη λείαν παρεῖχεν ἑαυτήν, ἡμεῖσ δὲ πάντεσ ἡσυχίαν ἄγοντεσ οὐδὲν ἄλλο ἢ θεαταὶ μόνον τῶν γιγνομένων παρηκολουθοῦμεν, Ἔρωτεσ δὲ παραπετόμενοι μικρὸν ἐκ τῆσ θαλάττησ, ὡσ ἐνίοτε ἄκροισ τοῖσ ποσὶν ἐπιψαύειν τοῦ ὕδατοσ, ἡμμένασ τὰσ δᾷδασ φέροντεσ ᾖδον ἅμα τὸν ὑμέναιον, αἱ Νηρηίδεσ δὲ ἀναδῦσαι παρίππευον ἐπὶ τῶν δελφίνων ἐπικροτοῦσαι ἡμίγυμνοι αἱ πολλαί, τό τε τῶν Τριτώνων γένοσ καὶ εἴ τι ἄλλο μὴ φοβερὸν ἰδεῖν τῶν θαλαττίων ἅπαντα περιεχόρευε τὴν παῖδα· (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 33)
- δοκεῖ δὲ καὶ γέλωτοσ οἰκεῖοσ ὁ Κικέρων γεγονέναι καὶ φιλοσκώπτησ, τό τε πρόσωπον αὐτοῦ μειδίαμα καὶ γαλήνην παρεῖχε, τῷ δὲ Δημοσθένουσ ἀεί τισ ἐπῆν σπουδή, καὶ τὸ πεφροντικὸσ τούτο καὶ σύννουν οὐ ῥᾳδίωσ ἀπέλειπεν ὅθεν καὶ δύσκολον αὐτὸν οἱ ἐχθροὶ καὶ δύστροπον, ὡσ αὐτόσ φησιν, ἀπεκάλουν. (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 1 6:1)
- καὶ ἄφοβον καὶ θαρραλέον ὥσπερ ἕδραν ἢ γαλήνην ἄκλυστον ὑποβάληται, ἀλλὰ κἂν ὑπομειδιάσῃ τισ ἐλπὶσ ἢ τέρψισ, αὕτη ταχὺ φροντίδοσ ἐκραγείσησ ὥσπερ ἐν εὐδίᾳ σπιλάδοσ συνεχύθη καὶ συνεταράχθη. (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 3 2:1)
- οὕτωσ ἐπέπειστο τὴν Τύχην αὐτῷ συμπλεῖν, συναποδημεῖν, συστρατεύεσθαι, συστρατηγεῖν, ἧσ ἔργον ἦν γαλήνην μὲν ἐπιτάξαι θαλάττῃ, θέροσ δὲ χειμῶνι, τάχοσ δὲ τοῖσ βραδυτάτοισ, ἀλκὴν δὲ τοῖσ ἀθυμοτάτοισ, τὸ δὲ τούτων ἀπιστότερον, φυγὴν Πομπηίῳ καὶ Πτολεμαίῳ ξενοκτονίαν, ἵνα καὶ Πομπήιοσ πέσῃ καὶ Καῖσαρ μὴ μιανθῇ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 6 2:1)
- οἱᾶ δέ φασι τὰσ ἀλκυόνων λοχείασ παραδεξαμένην τὴν θάλατταν ἐν χειμῶνι σῴζειν καὶ συνεκτιθηνεῖσθαι, τοιαύτην ἀναχεαμένη καὶ περιστήσασα γαλήνην πραγμάτων ἀπόλεμον καὶ ἄνοσον καὶ ἀκίνδυνον καὶ ἄφοβον, νεοσταθεῖ δήμῳ καὶ κραδαινομένῳ παρέσχε ῥιζῶσαι καὶ καταστῆσαι τὴν πόλιν αὐξανομένην ἐν ἡσυχίᾳ βεβαίωσ καὶ ἀνεμποδίστωσ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 9 2:1)