Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φωνασκέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φωνασκέω φωνασκήσω

Structure: φωνασκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to practise one's voice, learn to sing or declaim

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φωνάσκω φωνάσκεις φωνάσκει
Dual φωνάσκειτον φωνάσκειτον
Plural φωνάσκουμεν φωνάσκειτε φωνάσκουσιν*
SubjunctiveSingular φωνάσκω φωνάσκῃς φωνάσκῃ
Dual φωνάσκητον φωνάσκητον
Plural φωνάσκωμεν φωνάσκητε φωνάσκωσιν*
OptativeSingular φωνάσκοιμι φωνάσκοις φωνάσκοι
Dual φωνάσκοιτον φωνασκοίτην
Plural φωνάσκοιμεν φωνάσκοιτε φωνάσκοιεν
ImperativeSingular φωνᾶσκει φωνασκεῖτω
Dual φωνάσκειτον φωνασκεῖτων
Plural φωνάσκειτε φωνασκοῦντων, φωνασκεῖτωσαν
Infinitive φωνάσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνασκων φωνασκουντος φωνασκουσα φωνασκουσης φωνασκουν φωνασκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φωνάσκουμαι φωνάσκει, φωνάσκῃ φωνάσκειται
Dual φωνάσκεισθον φωνάσκεισθον
Plural φωνασκοῦμεθα φωνάσκεισθε φωνάσκουνται
SubjunctiveSingular φωνάσκωμαι φωνάσκῃ φωνάσκηται
Dual φωνάσκησθον φωνάσκησθον
Plural φωνασκώμεθα φωνάσκησθε φωνάσκωνται
OptativeSingular φωνασκοίμην φωνάσκοιο φωνάσκοιτο
Dual φωνάσκοισθον φωνασκοίσθην
Plural φωνασκοίμεθα φωνάσκοισθε φωνάσκοιντο
ImperativeSingular φωνάσκου φωνασκεῖσθω
Dual φωνάσκεισθον φωνασκεῖσθων
Plural φωνάσκεισθε φωνασκεῖσθων, φωνασκεῖσθωσαν
Infinitive φωνάσκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνασκουμενος φωνασκουμενου φωνασκουμενη φωνασκουμενης φωνασκουμενον φωνασκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φωνασκήσω φωνασκήσεις φωνασκήσει
Dual φωνασκήσετον φωνασκήσετον
Plural φωνασκήσομεν φωνασκήσετε φωνασκήσουσιν*
OptativeSingular φωνασκήσοιμι φωνασκήσοις φωνασκήσοι
Dual φωνασκήσοιτον φωνασκησοίτην
Plural φωνασκήσοιμεν φωνασκήσοιτε φωνασκήσοιεν
Infinitive φωνασκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνασκησων φωνασκησοντος φωνασκησουσα φωνασκησουσης φωνασκησον φωνασκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φωνασκήσομαι φωνασκήσει, φωνασκήσῃ φωνασκήσεται
Dual φωνασκήσεσθον φωνασκήσεσθον
Plural φωνασκησόμεθα φωνασκήσεσθε φωνασκήσονται
OptativeSingular φωνασκησοίμην φωνασκήσοιο φωνασκήσοιτο
Dual φωνασκήσοισθον φωνασκησοίσθην
Plural φωνασκησοίμεθα φωνασκήσοισθε φωνασκήσοιντο
Infinitive φωνασκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνασκησομενος φωνασκησομενου φωνασκησομενη φωνασκησομενης φωνασκησομενον φωνασκησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφωνᾶσκουν ἐφωνᾶσκεις ἐφωνᾶσκειν*
Dual ἐφωνάσκειτον ἐφωνασκεῖτην
Plural ἐφωνάσκουμεν ἐφωνάσκειτε ἐφωνᾶσκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφωνασκοῦμην ἐφωνάσκου ἐφωνάσκειτο
Dual ἐφωνάσκεισθον ἐφωνασκεῖσθην
Plural ἐφωνασκοῦμεθα ἐφωνάσκεισθε ἐφωνάσκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION