Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φυγαδεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φυγαδεύω φυγαδεύσω

Structure: φυγαδεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fuga/s

Sense

  1. to drive from a country, banish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυγαδεύω φυγαδεύεις φυγαδεύει
Dual φυγαδεύετον φυγαδεύετον
Plural φυγαδεύομεν φυγαδεύετε φυγαδεύουσιν*
SubjunctiveSingular φυγαδεύω φυγαδεύῃς φυγαδεύῃ
Dual φυγαδεύητον φυγαδεύητον
Plural φυγαδεύωμεν φυγαδεύητε φυγαδεύωσιν*
OptativeSingular φυγαδεύοιμι φυγαδεύοις φυγαδεύοι
Dual φυγαδεύοιτον φυγαδευοίτην
Plural φυγαδεύοιμεν φυγαδεύοιτε φυγαδεύοιεν
ImperativeSingular φυγάδευε φυγαδευέτω
Dual φυγαδεύετον φυγαδευέτων
Plural φυγαδεύετε φυγαδευόντων, φυγαδευέτωσαν
Infinitive φυγαδεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυγαδευων φυγαδευοντος φυγαδευουσα φυγαδευουσης φυγαδευον φυγαδευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυγαδεύομαι φυγαδεύει, φυγαδεύῃ φυγαδεύεται
Dual φυγαδεύεσθον φυγαδεύεσθον
Plural φυγαδευόμεθα φυγαδεύεσθε φυγαδεύονται
SubjunctiveSingular φυγαδεύωμαι φυγαδεύῃ φυγαδεύηται
Dual φυγαδεύησθον φυγαδεύησθον
Plural φυγαδευώμεθα φυγαδεύησθε φυγαδεύωνται
OptativeSingular φυγαδευοίμην φυγαδεύοιο φυγαδεύοιτο
Dual φυγαδεύοισθον φυγαδευοίσθην
Plural φυγαδευοίμεθα φυγαδεύοισθε φυγαδεύοιντο
ImperativeSingular φυγαδεύου φυγαδευέσθω
Dual φυγαδεύεσθον φυγαδευέσθων
Plural φυγαδεύεσθε φυγαδευέσθων, φυγαδευέσθωσαν
Infinitive φυγαδεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυγαδευομενος φυγαδευομενου φυγαδευομενη φυγαδευομενης φυγαδευομενον φυγαδευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυγαδεύσω φυγαδεύσεις φυγαδεύσει
Dual φυγαδεύσετον φυγαδεύσετον
Plural φυγαδεύσομεν φυγαδεύσετε φυγαδεύσουσιν*
OptativeSingular φυγαδεύσοιμι φυγαδεύσοις φυγαδεύσοι
Dual φυγαδεύσοιτον φυγαδευσοίτην
Plural φυγαδεύσοιμεν φυγαδεύσοιτε φυγαδεύσοιεν
Infinitive φυγαδεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυγαδευσων φυγαδευσοντος φυγαδευσουσα φυγαδευσουσης φυγαδευσον φυγαδευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυγαδεύσομαι φυγαδεύσει, φυγαδεύσῃ φυγαδεύσεται
Dual φυγαδεύσεσθον φυγαδεύσεσθον
Plural φυγαδευσόμεθα φυγαδεύσεσθε φυγαδεύσονται
OptativeSingular φυγαδευσοίμην φυγαδεύσοιο φυγαδεύσοιτο
Dual φυγαδεύσοισθον φυγαδευσοίσθην
Plural φυγαδευσοίμεθα φυγαδεύσοισθε φυγαδεύσοιντο
Infinitive φυγαδεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυγαδευσομενος φυγαδευσομενου φυγαδευσομενη φυγαδευσομενης φυγαδευσομενον φυγαδευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφυγάδευον ἐφυγάδευες ἐφυγάδευεν*
Dual ἐφυγαδεύετον ἐφυγαδευέτην
Plural ἐφυγαδεύομεν ἐφυγαδεύετε ἐφυγάδευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφυγαδευόμην ἐφυγαδεύου ἐφυγαδεύετο
Dual ἐφυγαδεύεσθον ἐφυγαδευέσθην
Plural ἐφυγαδευόμεθα ἐφυγαδεύεσθε ἐφυγαδεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οὐδὲ τούτοισ ὁ τύραννοσ ἐκάμπτετο, πολλοὺσ δ’ ἀνῄρει καὶ πλείονασ ἐφυγάδευεν ὀκτακόσιοι γοῦν λέγονται καταφυγεῖν εἰσ Αἰτωλοὺσ δεόμενοι τὰσ γυναῖκασ αὑτοῖσ καὶ τὰ νήπια τῶν τέκνων κομίσασθαι παρὰ τοῦ τυράννου. (Plutarch, Mulierum virtutes, 3:2)
  • ἀλλ’ οὐδὲ τούτοισ ὁ τύραννοσ ἐκάμπτετο, πολλοὺσ δ’ ἀνῄρει καὶ πλείονασ ἐφυγάδευεν· (Plutarch, Mulierum virtutes, 8:1)

Synonyms

  1. to drive from a country

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION