Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φθισίμβροτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φθισίμβροτος φθισίμβροτον

Structure: φθισιμβροτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fqi/w, fqi/sw

Sense

  1. destroying men

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative φθισίμβροτος φθισίμβροτον
Genitive φθισιμβρότου φθισιμβρότου
Dative φθισιμβρότῳ φθισιμβρότῳ
Accusative φθισίμβροτον φθισίμβροτον
Vocative φθισίμβροτε φθισίμβροτον
DualN/A/V φθισιμβρότω φθισιμβρότω
G/D φθισιμβρότοιν φθισιμβρότοιν
PluralNominative φθισίμβροτοι φθισίμβροτα
Genitive φθισιμβρότων φθισιμβρότων
Dative φθισιμβρότοις φθισιμβρότοις
Accusative φθισιμβρότους φθισίμβροτα
Vocative φθισίμβροτοι φθισίμβροτα
Positive Comparative Superlative
Adjective φθισίμβροτος φθισιμβρότου φθισιμβροτώτερος φθισιμβροτωτέρου φθισιμβροτώτατος φθισιμβροτωτάτου
Adverb φθισιμβρότως φθισιμβροτώτερον φθισιμβροτώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φρίξεν δὲ περὶ στιβαροῖσ σακέεσσιν δούρασί τ’ ἀμφιγύοισ κορύθεσσί τε λαμπομένῃσιν Ἄρηοσ τέμενοσ φθισιμβρότου· (Apollodorus, Argonautica, book 3 21:57)
  • δὴ τότ’ Ἀθηναίη φθισίμβροτον αἰγίδ’ ἀνέσχεν ὑψόθεν ἐξ ὀροφῆσ· (Homer, Odyssey, Book 22 49:5)
  • ἔφριξεν δὲ μάχη φθισίμβροτοσ ἐγχείῃσι μακρῇσ, ἃσ εἶχον ταμεσίχροασ· (Homer, Iliad, Book 13 35:3)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION