Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλοχωρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιλοχωρέω φιλοχωρήσω

Structure: φιλοχωρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: filo/xwros

Sense

  1. to be fond of a place, to abide there always, haunt it

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοχώρω φιλοχώρεις φιλοχώρει
Dual φιλοχώρειτον φιλοχώρειτον
Plural φιλοχώρουμεν φιλοχώρειτε φιλοχώρουσιν*
SubjunctiveSingular φιλοχώρω φιλοχώρῃς φιλοχώρῃ
Dual φιλοχώρητον φιλοχώρητον
Plural φιλοχώρωμεν φιλοχώρητε φιλοχώρωσιν*
OptativeSingular φιλοχώροιμι φιλοχώροις φιλοχώροι
Dual φιλοχώροιτον φιλοχωροίτην
Plural φιλοχώροιμεν φιλοχώροιτε φιλοχώροιεν
ImperativeSingular φιλοχῶρει φιλοχωρεῖτω
Dual φιλοχώρειτον φιλοχωρεῖτων
Plural φιλοχώρειτε φιλοχωροῦντων, φιλοχωρεῖτωσαν
Infinitive φιλοχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοχωρων φιλοχωρουντος φιλοχωρουσα φιλοχωρουσης φιλοχωρουν φιλοχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοχώρουμαι φιλοχώρει, φιλοχώρῃ φιλοχώρειται
Dual φιλοχώρεισθον φιλοχώρεισθον
Plural φιλοχωροῦμεθα φιλοχώρεισθε φιλοχώρουνται
SubjunctiveSingular φιλοχώρωμαι φιλοχώρῃ φιλοχώρηται
Dual φιλοχώρησθον φιλοχώρησθον
Plural φιλοχωρώμεθα φιλοχώρησθε φιλοχώρωνται
OptativeSingular φιλοχωροίμην φιλοχώροιο φιλοχώροιτο
Dual φιλοχώροισθον φιλοχωροίσθην
Plural φιλοχωροίμεθα φιλοχώροισθε φιλοχώροιντο
ImperativeSingular φιλοχώρου φιλοχωρεῖσθω
Dual φιλοχώρεισθον φιλοχωρεῖσθων
Plural φιλοχώρεισθε φιλοχωρεῖσθων, φιλοχωρεῖσθωσαν
Infinitive φιλοχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοχωρουμενος φιλοχωρουμενου φιλοχωρουμενη φιλοχωρουμενης φιλοχωρουμενον φιλοχωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοχωρήσω φιλοχωρήσεις φιλοχωρήσει
Dual φιλοχωρήσετον φιλοχωρήσετον
Plural φιλοχωρήσομεν φιλοχωρήσετε φιλοχωρήσουσιν*
OptativeSingular φιλοχωρήσοιμι φιλοχωρήσοις φιλοχωρήσοι
Dual φιλοχωρήσοιτον φιλοχωρησοίτην
Plural φιλοχωρήσοιμεν φιλοχωρήσοιτε φιλοχωρήσοιεν
Infinitive φιλοχωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοχωρησων φιλοχωρησοντος φιλοχωρησουσα φιλοχωρησουσης φιλοχωρησον φιλοχωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοχωρήσομαι φιλοχωρήσει, φιλοχωρήσῃ φιλοχωρήσεται
Dual φιλοχωρήσεσθον φιλοχωρήσεσθον
Plural φιλοχωρησόμεθα φιλοχωρήσεσθε φιλοχωρήσονται
OptativeSingular φιλοχωρησοίμην φιλοχωρήσοιο φιλοχωρήσοιτο
Dual φιλοχωρήσοισθον φιλοχωρησοίσθην
Plural φιλοχωρησοίμεθα φιλοχωρήσοισθε φιλοχωρήσοιντο
Infinitive φιλοχωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοχωρησομενος φιλοχωρησομενου φιλοχωρησομενη φιλοχωρησομενης φιλοχωρησομενον φιλοχωρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοχῶρουν ἐφιλοχῶρεις ἐφιλοχῶρειν*
Dual ἐφιλοχώρειτον ἐφιλοχωρεῖτην
Plural ἐφιλοχώρουμεν ἐφιλοχώρειτε ἐφιλοχῶρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοχωροῦμην ἐφιλοχώρου ἐφιλοχώρειτο
Dual ἐφιλοχώρεισθον ἐφιλοχωρεῖσθην
Plural ἐφιλοχωροῦμεθα ἐφιλοχώρεισθε ἐφιλοχώρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δ’ οὐκ ἀξιώσετε μίαν οἰκεῖν πόλιν τὴν ἡμετέραν μεγάλην τε οὖσαν ἤδη καὶ ἔτι μᾶλλον ἐσομένην, ἀλλὰ φιλοχωρήσετε τοῖσ πατρῴοισ ἐφεστίοισ, ἐκεῖνό γέ τοι ποιήσατε· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 9 11:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION