Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐτονία

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: εὐτονία

Structure: εὐτονι (Stem) + α (Ending)

Sense

  1. high tension, vigor

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative εὐτονία εὐτονίᾱ εὐτονίαι
Genitive εὐτονίᾱς εὐτονίαιν εὐτονιῶν
Dative εὐτονίᾱͅ εὐτονίαιν εὐτονίαις
Accusative εὐτονίαν εὐτονίᾱ εὐτονίᾱς
Vocative εὐτονία εὐτονίᾱ εὐτονίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὄνυχοσ, οὐ τραχύτησ ὀδόντοσ πρόσεστιν, οὐ κοιλίασ εὐτονία καὶ πνεύματοσ θερμότησ, τρέψαι καὶ κατεργάσασθαι δυνατὴ τὸ βαρὺ καὶ κρεῶδεσ ἀλλ’ αὐτόθεν ἡ φύσισ τῇ λειότητι τῶν ὀδόντων καὶ τῇ σμικρότητι τοῦ στόματοσ καὶ τῇ μαλακότητι τῆσ γλώσσησ καὶ τῇ πρὸσ πέψιν ἀμβλύτητι τοῦ πνεύματοσ ἐξόμνυται τὴν σαρκοφαγίαν. (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 5 2:1)
  • εὐτονίᾳ γὰρ ὄψεωσ ὑπερβάλλει καὶ πτήσεωσ ὀξύτητι, καὶ διοικεῖν αὑτὸν ἐλαχίστῃ τροφῇ πέφυκε. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 51 1:1)
  • Χαρακτὴρ δὲ φιλόσοφοσ, εὐτονίᾳ ῥητορικῇ καὶ δυνάμει κεκραμένοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 8:1)
  • ἕπονται δὲ τῇ μὲν φρονήσει εὐβουλία καὶ σύνεσισ, τῇ δὲ σωφροσύνῃ εὐταξία καὶ κοσμιότησ, τῇ δὲ δικαιοσύνῃ ἰσότησ καὶ εὐγνωμοσύνη, τῇ δὲ ἀνδρείᾳ ἀπαραλλαξία καὶ εὐτονία. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 126:5)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION