Sense

1. an entertainment, banquet

Examples

• ἐγὼ μὲν οὖν τὰ Ταντάλου θεοῖσιν ἑστιάματα ἄπιστα κρίνω, παιδὸσ ἡσθῆναι βορᾷ, τοὺσ δ’ ἐνθάδ’, αὐτοὺσ ὄντασ ἀνθρωποκτόνουσ, ἐσ τὴν θεὸν τὸ φαῦλον ἀναφέρειν δοκῶ· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 8:3)
• πράγματι γὰρ ἀχαρίστῳ, θυμῷ, χαριζόμενοσ ὁ λέγων, ἐμπιμπλὰσ ὀργὴν κακῶν ἑστιαμάτων, ὅσον ὑπὸ παιδείασ ἡμερώθη ποτέ, πάλιν ἐξαγριῶν τῆσ ψυχῆσ τὸ τοιοῦτον, θηριούμενοσ ἐν δυσκολίᾳ ζῶν γίγνεται, πικρὰν τοῦ θυμοῦ χάριν ἀποδεχόμενοσ. (Plato, Laws, book 11 147:1)

Similar forms

• ἑστίας (130)
• ἑστίαν (108)
• ἑστίασιν (42)
• ἑστιάσεις (40)
• ἑστία (36)
• ἑστιᾶν (19)
• ἑστιάσας (18)
• ἑστιᾶσθαι (17)
• Ἑστίᾳ (15)
• ἑστιᾷ (14)
• ἑστιάσεως (13)
• ἑστιάσεσιν (9)
• Ἑστιάδων (7)
• ἑστιάσεσι (7)
• ἑστιάσει (6)
• ἑστιάτωρ (6)
• ἑστιᾶσαι (6)
• Ἑστιαιεῖς (5)
• Ἑστιάσι (5)
• ἑστιᾷς (4)
• Ἑστιάδας (4)
• Ἑστίαιαν (4)
• Ἑστιαῖος (4)
• ἑστιαθεὶς (4)
• ἑστιάτορα (4)
• ἑστιατόρων (4)
• Ἑστιαιῶτιν (3)
• ἑστίασίν (3)
• ἑστίασις (3)
• ἑστιάσειν (3)
• ἑστίαις (3)
• ἑστιάσεων (3)
• Ἑστιαιόθεν (3)
• ἑστιατόρια (2)
• Ἑστιαίου (2)
• ἑστιατορία (2)
• ἑστιάτορας (2)
• Ἑστιαιέων (2)
• Ἑστιαιῶτις (2)
• ἑστιᾶσθε (2)
• ἑστιάσῃς (1)
• ἑστιάσωσιν (1)
• ἑστιάδες (1)
• Ἑστιαιεύς (1)
• ἑστιαθεῖσα (1)
• ἑστιάτορες (1)
• Ἑστιαίαν (1)
• ἑστιάτορ (1)
• ἑστιάτορος (1)
• ἑστίαι (1)
• ἑστίαιν (1)
• ἑστιάματα (1)
• ἑστιαθῇ (1)
• ἑστιάσω (1)
• Ἑστιαιῶν (1)
• ἑστιαθείς (1)
• ἑστιάτω (1)
• ἑστιάσεσί (1)
• ἑστιᾶτε (1)
• ἑστιατορίῳ (1)
• ἑστιαθέντα (1)
• ἑστιάτορι (1)
• Ἑστιαίας (1)
• Ἐστία (1)
• Ἑστιαίᾳ (1)
• ἑστιαμάτων (1)
• ἑστιάρχας (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.