Sense

1. such as may serve the purpose, enough, of set purpose, advisedly, studiously

Examples

• μνηστήρων σ’ ἐπιτηδὲσ ἀριστῆεσ λοχόωσιν ἐν πορθμῷ Ἰθάκησ τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσησ. (Homer, Odyssey, Book 15 2:11)
• ἀλλ’ ἤτοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖτισ, νῦν δ’ ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν εἰσ ἅλα δῖαν, ἐν δ’ ἐρέτασ ἐπιτηδὲσ ἀγείρομεν, ἐσ δ’ ἑκατόμβην θείομεν, ἂν δ’ αὐτὴν Χρυσηί̈δα καλλιπάρῃον βήσομεν· (Homer, Iliad, Book 1 17:7)
• ἥτισ μόνη τέτληκασ ὑπὲρ ἀνδρὸσ ἀντειπεῖν, ὃσ ἡμᾶσ πολλὰ κακὰ δέδρακεν ἐπίτηδεσ εὑρίσκων λόγουσ, ὅπου γυνὴ πονηρὰ ἐγένετο, Μελανίππασ ποιῶν Φαίδρασ τε· (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, epirrheme7)
• οὐκοῦν ἐπίτηδεσ ξυνελέγημεν ἐνθάδε, ὅπωσ προμελετήσωμεν ἁκεῖ δεῖ λέγειν. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 3:22)
• ἐπίτηδεσ εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι· (Aristophanes, Peace, Prologue, iambics14)
• πρῶτον μὲν γὰρ τοὺσ ἀντιπάλουσ μόνοσ ἀνθρώπων κατέπαυσεν ἐσ τὰ ῥάκια σκώπτοντασ ἀεὶ καὶ τοῖσ φθειρσὶν πολεμοῦντασ, τούσ θ’ Ἡρακλέασ τοὺσ μάττοντασ καὶ τοὺσ πεινῶντασ ἐκείνουσ ἐξήλασ’ ἀτιμώσασ πρῶτοσ, καὶ τοὺσ δούλουσ παρέλυσεν τοὺσ φεύγοντασ κἀξαπατῶντασ καὶ τυπτομένουσ ἐπίτηδεσ, οὓσ ἐξῆγον κλάοντασ ἀεί, καὶ τούτουσ οὕνεκα τουδί, ἵν’ ὁ σύνδουλοσ σκώψασ αὐτοῦ τὰσ πληγὰσ εἶτ’ ἀνέροιτο, ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ’ ἔπαθεσ; (Aristophanes, Peace, Parabasis, parabasis3)
• ἐπίτηδέσ γ’, ἵν’ <ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ ὡσ χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τισ, οἱ καθήμενοι ὑπὸ τοῦ δέουσ λέγωσ’ Ιὠνικῶσ ὀὶ ‐ εὖ τοι λέγεισ. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene17)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.