Sense

1. such as may serve the purpose, enough, of set purpose, advisedly, studiously

Examples

• μνηστήρων ς ἐπιτηδὲς ἀριστῆες λοχόωσιν ἐν πορθμῷ Ἰθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης. (Homer, Odyssey, Book 15 2:11)
• ἀλλ ἤτοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖτις, νῦν δ ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν, ἐν δ ἐρέτας ἐπιτηδὲς ἀγείρομεν, ἐς δ ἑκατόμβην θείομεν, ἂν δ αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν: (Homer, Iliad, Book 1 17:7)
• ἥτις μόνη τέτληκας ὑπὲρ ἀνδρὸς ἀντειπεῖν, ὃς ἡμᾶς πολλὰ κακὰ δέδρακεν ἐπίτηδες εὑρίσκων λόγους, ὅπου γυνὴ πονηρὰ ἐγένετο, Μελανίππας ποιῶν Φαίδρας τε: (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, epirrheme7)
• οὐκοῦν ἐπίτηδες ξυνελέγημεν ἐνθάδε, ὅπως προμελετήσωμεν ἁκεῖ δεῖ λέγειν. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 3:22)
• ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι: (Aristophanes, Peace, Prologue, iambics14)
• πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ἐς τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας, τούς θ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ἐξήλας ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους οὕνεκα τουδί, ἵν ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ ἀνέροιτο, ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ ἔπαθες· (Aristophanes, Peace, Parabasis, parabasis3)
• ἐπίτηδές γ, ἵν <ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι ὑπὸ τοῦ δέους λέγως Ιὠνικῶς ὀὶ - εὖ τοι λέγεις.? (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene17)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.