Hellas Alive Dictionary - επιορκεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπιορκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιορκέω ἐπιορκήσω ἐπιώρκησα ἐπιώρκηκα

Structure: ἐπ (Prefix) + ὀρκέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from e)pi/orkos

Sense

to swear falsely, forswear oneself, by, by

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπόρκω	ἐπόρκεις	ἐπόρκει
	Dual		ἐπόρκειτον	ἐπόρκειτον
	Plural	ἐπόρκουμεν	ἐπόρκειτε	ἐπόρκουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐπόρκω	ἐπόρκῃς	ἐπόρκῃ
	Dual		ἐπόρκητον	ἐπόρκητον
	Plural	ἐπόρκωμεν	ἐπόρκητε	ἐπόρκωσιν*
Optative	Singular	ἐπόρκοιμι	ἐπόρκοις	ἐπόρκοι
	Dual		ἐπόρκοιτον	ἐπορκοίτην
	Plural	ἐπόρκοιμεν	ἐπόρκοιτε	ἐπόρκοιεν
Imperative	Singular		ἐπο͂ρκει	ἐπορκεῖτω
	Dual		ἐπόρκειτον	ἐπορκεῖτων
	Plural		ἐπόρκειτε	ἐπορκοῦντων, ἐπορκεῖτωσαν
Infinitive		ἐπόρκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπορκων ἐπορκουντος	ἐπορκουσα ἐπορκουσης	ἐπορκουν ἐπορκουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπόρκουμαι	ἐπόρκει, ἐπόρκῃ	ἐπόρκειται
	Dual		ἐπόρκεισθον	ἐπόρκεισθον
	Plural	ἐπορκοῦμεθα	ἐπόρκεισθε	ἐπόρκουνται
Subjunctive	Singular	ἐπόρκωμαι	ἐπόρκῃ	ἐπόρκηται
	Dual		ἐπόρκησθον	ἐπόρκησθον
	Plural	ἐπορκώμεθα	ἐπόρκησθε	ἐπόρκωνται
Optative	Singular	ἐπορκοίμην	ἐπόρκοιο	ἐπόρκοιτο
	Dual		ἐπόρκοισθον	ἐπορκοίσθην
	Plural	ἐπορκοίμεθα	ἐπόρκοισθε	ἐπόρκοιντο
Imperative	Singular		ἐπόρκου	ἐπορκεῖσθω
	Dual		ἐπόρκεισθον	ἐπορκεῖσθων
	Plural		ἐπόρκεισθε	ἐπορκεῖσθων, ἐπορκεῖσθωσαν
Infinitive		ἐπόρκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπορκουμενος ἐπορκουμενου	ἐπορκουμενη ἐπορκουμενης	ἐπορκουμενον ἐπορκουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπορκήσω	ἐπορκήσεις	ἐπορκήσει
	Dual		ἐπορκήσετον	ἐπορκήσετον
	Plural	ἐπορκήσομεν	ἐπορκήσετε	ἐπορκήσουσιν*
Optative	Singular	ἐπορκήσοιμι	ἐπορκήσοις	ἐπορκήσοι
	Dual		ἐπορκήσοιτον	ἐπορκησοίτην
	Plural	ἐπορκήσοιμεν	ἐπορκήσοιτε	ἐπορκήσοιεν
Infinitive		ἐπορκήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπορκησων ἐπορκησοντος	ἐπορκησουσα ἐπορκησουσης	ἐπορκησον ἐπορκησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπορκήσομαι	ἐπορκήσει, ἐπορκήσῃ	ἐπορκήσεται
	Dual		ἐπορκήσεσθον	ἐπορκήσεσθον
	Plural	ἐπορκησόμεθα	ἐπορκήσεσθε	ἐπορκήσονται
Optative	Singular	ἐπορκησοίμην	ἐπορκήσοιο	ἐπορκήσοιτο
	Dual		ἐπορκήσοισθον	ἐπορκησοίσθην
	Plural	ἐπορκησοίμεθα	ἐπορκήσοισθε	ἐπορκήσοιντο
Infinitive		ἐπορκήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπορκησομενος ἐπορκησομενου	ἐπορκησομενη ἐπορκησομενης	ἐπορκησομενον ἐπορκησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπῶρκουν	ἐπῶρκεις	ἐπῶρκειν*
	Dual		ἐπώρκειτον	ἐπωρκεῖτην
	Plural	ἐπώρκουμεν	ἐπώρκειτε	ἐπῶρκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπωρκοῦμην	ἐπώρκου	ἐπώρκειτο
	Dual		ἐπώρκεισθον	ἐπωρκεῖσθην
	Plural	ἐπωρκοῦμεθα	ἐπώρκεισθε	ἐπώρκουντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπῶρκησα	ἐπῶρκησας	ἐπῶρκησεν*
	Dual		ἐπώρκησατον	ἐπωρκῆσατην
	Plural	ἐπώρκησαμεν	ἐπώρκησατε	ἐπῶρκησαν
Subjunctive	Singular	ἐπορκήσω	ἐπορκήσῃς	ἐπορκήσῃ
	Dual		ἐπορκήσητον	ἐπορκήσητον
	Plural	ἐπορκήσωμεν	ἐπορκήσητε	ἐπορκήσωσιν*
Optative	Singular	ἐπορκήσαιμι	ἐπορκήσαις	ἐπορκήσαι
	Dual		ἐπορκήσαιτον	ἐπορκησαίτην
	Plural	ἐπορκήσαιμεν	ἐπορκήσαιτε	ἐπορκήσαιεν
Imperative	Singular		ἐπόρκησον	ἐπορκησάτω
	Dual		ἐπορκήσατον	ἐπορκησάτων
	Plural		ἐπορκήσατε	ἐπορκησάντων
Infinitive		ἐπορκήσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπορκησᾱς ἐπορκησαντος	ἐπορκησᾱσα ἐπορκησᾱσης	ἐπορκησαν ἐπορκησαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπωρκῆσαμην	ἐπώρκησω	ἐπώρκησατο
	Dual		ἐπώρκησασθον	ἐπωρκῆσασθην
	Plural	ἐπωρκῆσαμεθα	ἐπώρκησασθε	ἐπώρκησαντο
Subjunctive	Singular	ἐπορκήσωμαι	ἐπορκήσῃ	ἐπορκήσηται
	Dual		ἐπορκήσησθον	ἐπορκήσησθον
	Plural	ἐπορκησώμεθα	ἐπορκήσησθε	ἐπορκήσωνται
Optative	Singular	ἐπορκησαίμην	ἐπορκήσαιο	ἐπορκήσαιτο
	Dual		ἐπορκήσαισθον	ἐπορκησαίσθην
	Plural	ἐπορκησαίμεθα	ἐπορκήσαισθε	ἐπορκήσαιντο
Imperative	Singular		ἐπόρκησαι	ἐπορκησάσθω
	Dual		ἐπορκήσασθον	ἐπορκησάσθων
	Plural		ἐπορκήσασθε	ἐπορκησάσθων
Infinitive		ἐπορκήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπορκησαμενος ἐπορκησαμενου	ἐπορκησαμενη ἐπορκησαμενης	ἐπορκησαμενον ἐπορκησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἔστι δὲ τῆσ ἀδικίασ τὸ παραβαίνειν τὰ πάτρια ἔθη καὶ τὰ νόμιμα, καὶ τὸ ἀπειθεῖν τοῖσ νόμοισ καὶ τοῖσ ἄρχουσι, τὸ ψεύδεσθαι, τὸ ἐπιορκεῖν, τὸ παραβαίνειν τὰσ ὁμολογίασ καὶ τὰσ πίστεισ. (Aristotle, Virtues and Vices 37:2)
"δύναται δ’ οὐ σολοικίζειν μόνον καὶ βαρβαρίζειν οὐδὲ ληρεῖν ἢ ἐπιορκεῖν ἢ λοιδορεῖσθαι ἢ διαβάλλειν καὶ ψεύδεσθαι, ἀλλὰ καὶ νύκτωρ τι ἄλλο ὑποτελεῖν, καὶ μάλιστα ἢν πρὸσ οὕτω πολλοὺσ τοὺσ ἔρωτασ μὴ διαρκέσῃσ. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:75)
"οὐχ ἱκανά μοι τὰ ἐπὶ τῆσ ἡμέρασ ἔργα, ψεύδεσθαι καὶ ἐπιορκεῖν καὶ τοὺσ τοσούτουσ ὕθλουσ καὶ λήρουσ διαντλεῖν, μᾶλλον δὲ τὸν βόρβορον τῶν λόγων ἐκείνων ἐμεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ νυκτὸσ τὴν κακοδαίμονα σχολὴν ἄγειν ἐᾷσ, ἀλλὰ μόνη σοι πάντα ποιῶ καὶ πατοῦμαι καὶ μιαίνομαι,^ καὶ ἀντὶ γλώττησ ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκασ καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεισ καὶ ἐπικλύζεισ τοσούτοισ κακοῖσ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 22:5)
ὥστε οὐδὲ σέ πω ἠμύναντο ὧν ἐπιορκεῖσ ἀεὶ καὶ τῶν ἄλλων, ἵνα μὴ βλασφημεῖν καὶ αὐτὸσ ἀναγκάζωμαι παρὰ τὰ συγκείμενα. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 37:3)
κλέπτων ἐπιορκεῖν καὶ βλέπειν ἐναντίον· (Aristotle, Episode 2:10)

Synonyms

to swear falsely
- ἐνεπιορκέω (to forswear oneself by)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπιορκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to swear falsely

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐπιορκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to swear falsely

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어