Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπακρίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπακρίζω ἐπακρίσω

Structure: ἐπακρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to reach the top of, reached the highest point

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακρίζω ἐπακρίζεις ἐπακρίζει
Dual ἐπακρίζετον ἐπακρίζετον
Plural ἐπακρίζομεν ἐπακρίζετε ἐπακρίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπακρίζω ἐπακρίζῃς ἐπακρίζῃ
Dual ἐπακρίζητον ἐπακρίζητον
Plural ἐπακρίζωμεν ἐπακρίζητε ἐπακρίζωσιν*
OptativeSingular ἐπακρίζοιμι ἐπακρίζοις ἐπακρίζοι
Dual ἐπακρίζοιτον ἐπακριζοίτην
Plural ἐπακρίζοιμεν ἐπακρίζοιτε ἐπακρίζοιεν
ImperativeSingular ἐπάκριζε ἐπακριζέτω
Dual ἐπακρίζετον ἐπακριζέτων
Plural ἐπακρίζετε ἐπακριζόντων, ἐπακριζέτωσαν
Infinitive ἐπακρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακριζων ἐπακριζοντος ἐπακριζουσα ἐπακριζουσης ἐπακριζον ἐπακριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακρίζομαι ἐπακρίζει, ἐπακρίζῃ ἐπακρίζεται
Dual ἐπακρίζεσθον ἐπακρίζεσθον
Plural ἐπακριζόμεθα ἐπακρίζεσθε ἐπακρίζονται
SubjunctiveSingular ἐπακρίζωμαι ἐπακρίζῃ ἐπακρίζηται
Dual ἐπακρίζησθον ἐπακρίζησθον
Plural ἐπακριζώμεθα ἐπακρίζησθε ἐπακρίζωνται
OptativeSingular ἐπακριζοίμην ἐπακρίζοιο ἐπακρίζοιτο
Dual ἐπακρίζοισθον ἐπακριζοίσθην
Plural ἐπακριζοίμεθα ἐπακρίζοισθε ἐπακρίζοιντο
ImperativeSingular ἐπακρίζου ἐπακριζέσθω
Dual ἐπακρίζεσθον ἐπακριζέσθων
Plural ἐπακρίζεσθε ἐπακριζέσθων, ἐπακριζέσθωσαν
Infinitive ἐπακρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακριζομενος ἐπακριζομενου ἐπακριζομενη ἐπακριζομενης ἐπακριζομενον ἐπακριζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακρίσω ἐπακρίσεις ἐπακρίσει
Dual ἐπακρίσετον ἐπακρίσετον
Plural ἐπακρίσομεν ἐπακρίσετε ἐπακρίσουσιν*
OptativeSingular ἐπακρίσοιμι ἐπακρίσοις ἐπακρίσοι
Dual ἐπακρίσοιτον ἐπακρισοίτην
Plural ἐπακρίσοιμεν ἐπακρίσοιτε ἐπακρίσοιεν
Infinitive ἐπακρίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακρισων ἐπακρισοντος ἐπακρισουσα ἐπακρισουσης ἐπακρισον ἐπακρισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακρίσομαι ἐπακρίσει, ἐπακρίσῃ ἐπακρίσεται
Dual ἐπακρίσεσθον ἐπακρίσεσθον
Plural ἐπακρισόμεθα ἐπακρίσεσθε ἐπακρίσονται
OptativeSingular ἐπακρισοίμην ἐπακρίσοιο ἐπακρίσοιτο
Dual ἐπακρίσοισθον ἐπακρισοίσθην
Plural ἐπακρισοίμεθα ἐπακρίσοισθε ἐπακρίσοιντο
Infinitive ἐπακρίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακρισομενος ἐπακρισομενου ἐπακρισομενη ἐπακρισομενης ἐπακρισομενον ἐπακρισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to reach the top of

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION