뜻

1. to be ashamed at or of, to be ashamed, to be ashamed of

예문

• Ἀθηναίους τοίνυν καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἄλλων Ιὤνων ἐπαισχύνεσθαι τῷ ὀνόματι τούτῳ, μὴ βουλομένους ἀλλὰ φεύγοντας Ιὤνας κεκλῆσθαι, τοὺς δὲ νομίζοντας αὐτῶν γενναιοτάτους εἶναι καὶ ὁρμηθέντας ἀπὸ τοῦ πρυτανηίου τῶν Ἀθηναίων ἐκ βαρβάρων παιδοποιήσασθαι γυναικῶν, πατέρας αὐτῶν καὶ ἄνδρας καὶ παῖδας φονεύσαντας: (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 192)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 192)

• ἆρ ὧδ ἄριστος ἐξ ἀριστέοιν δυοῖν βλαστὼν ἂν αἰσχύνοιμι τοὺς πρὸς αἵματος, οὓς νῦν σὺ τοιοῖσδ ἐν πόνοισι κειμένους ὠθεῖς ἀθάπτους, οὐδ ἐπαισχύνει λέγων· (Sophocles, Ajax, episode 2:8)

  (소포클레스, Ajax, episode 2:8)

• οὐδ ἐπαισχύνει μ ὁρῶν τὸν προστρόπαιον, τὸν ἱκέτην, ὦ σχέτλιε· (Sophocles, Philoctetes, episode 2:2)

  (소포클레스, 필록테테스, episode 2:2)

• τί τὴν ἄβουλον, ὦ ταλαίπωροι, στάσιν γλώσσης ἐπήρασθ οὐδ ἐπαισχύνεσθε γῆς οὕτω νοσούσης ἴδια κινοῦντες κακά· (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:1)

  (소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 4:1)

• μητρὸς δέ, τλῆμον, οὐκ ἐπαισχύνει γάμους οὔσης ὁμαίμου σῆς μ ἀναγκάζων λέγειν, οἱούς ἐρῶ τάχ: (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 6:7)

  (소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 6:7)

• οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον, δύναμις γὰρ θεοῦ ἐστὶν εἰς σωτηρίαν παντὶ τῷ πιστεύοντι, Ιοὐδαίῳ τε [πρῶτον] καὶ Ἕλληνι: (PROS RWMAIOUS, chapter 1 18:1)

  (PROS RWMAIOUS, chapter 1 18:1)

• δι ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ οὐκ ἐπαισχύνομαι, οἶδα γὰρ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισμαι ὅτι δυνατός ἐστιν τὴν παραθήκην μου φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν. (PROS TIMOQEON B, chapter 1 14:1)

  (PROS TIMOQEON B, chapter 1 14:1)

유사 형태

• ἐπαισχυνθήσομαι (2)
• ἐπαισχύνομαι (2)
• ἐπαισχυνομένους (1)
• ἐπαισχυνομένας? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.